Marieke blogt nog steeds! Alleen niet op deze pagina maar hier (klik!) Lees daar alles over mijn nieuwe avontuur als auteur met een heuse roman op haar naam! Dit blog zal online blijven maar niet meer aangevuld worden. Op mijn nieuwe website ben je natuurlijk ook van harte welkom! 
Zie ik je daar?

31 augustus 2021

5 September 2019

Schandalig is het...maar een goed excuus heb ik er niet echt voor. Ik zie het maar als iets positiefs. Dat er zoveel verschillende dingen gebeurd zijn dat ik domweg gewoon vergat om de website bij te houden. Maar nu ben ik er weer en ik probeer in ieder geval iets regelmatiger hier wat neer te zetten. Al is het alleen maar voor mijzelf want eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee hoeveel mensen ik eigenlijk bereik met deze site. En net zo eerlijk gezegd is dat ook niet het aller belangrijkste. Ik heb er lol in en dát is reden genoeg. 
Zoals bijna half Nederland ben ik heerlijk op vakantie geweest naar Oostenrijk. Dit jaar hadden we de vakantie in tweëen gehakt. De eerste week zaten we op camping  'Wilder Kaiser' (klik)  in Kössen, Tirol. De tweede week verkasten we naar 'Camp Mondseeland' (klik) in het Salzkammergut.  Ooit bleek ik daar al eens geweest te zijn, 31 jaar geleden, met mijn ouders maar toen heette het de 'Fohlenhof'. Het restaurant van de camping heet nog steeds zo dus ineens was het een korte 'trip down memory lane'. Het waren twee heerlijke weken en zijn nog aan het nagenieten. 
Op vakantie werd onze jongste telg 12 en ik zat net de facebookpagina's van mijn favoriete haaktrio (Michael Wassenaar, Vonnes Creaties en Made by Siem (klik voor Siem) ) te bekijken. Alhoewel, Michael heeft nog niet zijn eigen facebookpagina die aan zijn YouTube kanaal hangt maar hij is dan wel weer beheerder bij Vonne. Michael....mocht je dit per ongeluk lezen: hopelijk snap je de hint? ;-)  Hoe dan ook, ik zat lekker te lezen en zag een soort verjaardags Give Away voorbijkomen bij Siem. Drie enveloppen werden weggegeven, elk in een eigen kleur en je moest opgeven waarom jij welke kleur zou willen hebben. Tja, Jasmijn was jarig geweest én haar favoriet kleur is geel. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? En hoera! Laat ik nu daadwerkelijk de gele envelop gewonnen hebben! Een extra feestje en wat een leuke dingetjes zaten erin. Foto volgt hieronder. 
Ook heb ik de hele vakantie in een soort reisjournal vastgelegd en ben ik dus druk bezig geweest met schrijven, knippen en plakken. Mooie foto's daarvan heb ik nog niet maar die komen tzt wel. Ik heb dus nu een schitterend (althans, vind ik) reisdagboek thuis. 
Bij thuiskomst kon ik niet lang achterover leunen wánt! Ik had iets spannends gedaan! Ik had gesolliciteerd! Alweer? Mariek, je had net 7 maanden een leuke job! Ja, klopt. Maar die leuke job paste me niet zoals 'ie zou moeten passen. En dan ga je op zoek naar wat anders. En dat heb ik dus gevonden. Afgelopen dinsdag ben ik gestart bij Dille en Kamille in Alkmaar (klik)! En wat vind ik het leuk! Allemaal leuke, lekkere en mooie items waarvan ik er sowieso al flink wat had aangeschaft in de loop der jaren. Ben je in de buurt? Loop eens langs! Of beter nog: kom binnen ;-) 
Naast al dat solliciteren, vakantie vieren en andere-dingen-waar-je-je-mee-bezig-houdt-waarvan-je-dat-later-absoluut-vergeten-bent, heb ik ook heerlijk tijd besteed aan lezen. Ik moet bekennen dat het haken momenteel op een iets lager pitje staat dan normaal. Al heb ik natuurlijk mijn lieve collega's die ik ging verlaten wel getrakteerd op een setje gehaakte onderzetters, elk in ieders favoriete kleur ;-) Maar buiten dat staat de haaknaald eigenlijk een beetje stil door dat lezen. En ik heb besloten dat ik dat niet erg vind. Want ook lezen is altijd een heerlijke  hobby van me geweest sinds ik 'De Paardenfluisteraar' van mijn ouders cadeau kreeg ergens in de vorige eeuw. Toen ik in april bij de Mediatheek vertrok kreeg ik een boekenbon cadeau en daar heb ik toen 'Zomer in het Duincafé' (klik) van Debbie Johnson van gekocht.  Wat was dat een heerlijk boek! Maar ik ga er niet al te veel van verklappen want ik heb nog een ander plan....
Maar goed, er volgden dus nog meer boeken en inmiddels heb ik nog een ander boek gekocht: 'Hygge' (klik). Sommigen van jullie zullen het wel kennen want twee jaar geleden was het ineens een hype. Maar hype of niet...ik ben fan! Aangezien haken en tv kijken honderd keer beter gaat dan haken en lezen heeft het haken dus een beetje concurrentie gekregen. En daarom heb ik ook de gehaakte achtergrond verwijderd (voor wie het was opgevallen, haha!). Toen ik stopte met de webshop is het altijd mijn bedoeling geweest om hier niet alleen een haakblog van te maken maar iets meer. Niet alleen een plek waar ik over haken kan kletsen maar ook over de bloemen in mijn tuin (die overigens momenteel al half de winterslaap ingaan lijkt het wel) en dus over de boeken die ik lees. Wellicht ook over de thee die ik graag drink en het biertje waar ik samen met manlief graag van geniet. Een soort thuisblog over de dingen waar ik mijn rust uit haal. Wat ook wel nodig is nu beide dochters op de Middelbare zitten en ik tussen de middag mijn lunch alleen eet. Ook zoiets....ineens zijn ze allebei groot. Poef! Groot! Min of meer ;-) Ik zal hieronder wat foto's plaatsen terwijl ik ondertussen heerlijk naar Dan Gibson luister. Dat is dan wel weer een voordeel: ik luister de muziek die ik graag wil en niemand die ineens zonder waarschuwing vooraf mijn natuurgeluiden verruilt voor BTS, BlackPink of Little Mix....oef! Maar goed, bij deze is dus de eerste stap naar een Huisblog gezet :-) 

En...vraag je je nu af of er foto's van de boeken komen? Jazeker! Maar niet hier! Er komt een nieuw tabblad bovenin waar 'Mariekes Boekenlijst' zal komen te staan. Daar ga ik al die heerlijke avonturen die ik lees bijhouden en vertellen wat ik ervan vind. Wat meestal positief zal zijn want ik ben zo'n muts die een boek niet uitleest als ze het niks vindt, haha. Maar wie weet komen ook ooit die half uitgelezen exemplaren aan de beurt. Ooit.... ;-)

Liefs,
Marieke

3 Juni 2019

En het afscheid nemen ging nog even door en wel op een manier die er flink inhakte: na slechts 4 jaartjes van hem te hebben mogen genieten hebben we twee weken geleden ons lieve hondje Wodan in moeten laten slapen. Wodan is geboren in de roerige straten van Boekarest, Roemenië  en heeft daar zijn eerste jaartjes overleefd. Na een tijdje is hij liefdevol opgevangen door één van de reddende engelen der aarde: Neli van het dierenasiel in Calarassi. En van daaruit hebben wij hem, na een streng selectieproces, mogen adopteren. Wat hadden we hem graag meer jaartjes gegund maar meer dan deze 4 jaar mochten het niet worden. Zijn nieren gaven het op en daarmee ook de rest van zijn lijfje. Afgelopen vrijdag hebben we zijn as opgehaald en staat naast de as van poes Flits die 3 jaar geleden is gaan hemelen. Voor het eerst in bijna 42 jaar ben ik huisdierloos. Iets waar ik nog niet helemaal aan gewend ben. 

Maar goed! Natuurlijk zijn er ook leuke dingen te melden want wat ben ik trots!! Mijn vechtjas, pitbull en doorzetter a.k.a. 'Mijn Ega' heeft na een jaar buffelen zijn Post-HBO diploma gehaald. Ik ben extra trots omdat hij geen van de eigenlijk benodigde vooropleidingen in bezit heeft: geen Havo en geen HBO. En het dan gewoon tóch flikken! De vlag ging uit, 3 dagen lang! 

En tussendoor werd het ineens mooi weer dus naast het genieten van mijn 'klein maar fijn'-tuintje ben ik weer bezig met mijn deurstoppers 3.0 haken (foto volgt zodra ze klaar zijn) en ontwikkelde ik een lichtelijke obsessie voor het zgn. 'Journalling'. Tik het in op Instagram en je wordt bedolven onder de meest mooie creaties en inmiddels heeft de verslaving mij ook gegrepen. Ik probeer het hier en daar ook te combineren met haken en dat bevalt goed en zo kan het gebeuren dat ik voor het eerst gehaakt heb met haaknaald 1.0!! Om scheel van te worden :-) Hier in huis weten ze niet zo goed wat ze ervan moeten denken dat ik kleine afgescheurde papiertjes bewaak met mijn leven en de kreet 'Nee! Er zit geen gelspray in die spuitbus maar sterke koffie!' heeft nog lang nagegalmd. Sterke koffie? Ja, sterke koffie. Ongelooflijk wat een wondermiddel is dat om je creaties de vintagelook te geven. Dat in combinatie met mooie stickers, lintjes en prachtig papier... mijn knutselboek wordt meer en meer een heus Kijkboek. En elke dag leer je bij! En elke dag wil je nieuwe dingen gaan proberen. Wat ik vorige week voor het eerst gezien heb op instagram? Knutselen met opgedroogde gebruikte theezakjes....

Enkele pagina's uit mijn zgn. 'Junk Journal'. Links vooral uitproberen hoe mijn eigen haakwerk erin past en rechts plaatjes uit boeken die ik bij de kringloop gescoord heb. De vintagelook komt door de koffie!

Dag lieve knul, je was een kanjer!

Liefs,
Marieke

10 Mei 2019

Deze week was er eentje van afscheid nemen. En dan ook nog de maandag, die dag dat je de rest van de week nog voor je hebt liggen. Als eerste had ik mijn 2-jaarlijkse check-up bij mijn cardiologe. Voorheen was dat jaarlijks maar aangezien ik het zo goed doe (en omdat ze weten dat ik bij onraad toch wel aan de bel trek...) is besloten om 2 jaar aan te houden. Maar deze keer was het anders dan anders. Mijn cardiologe gaat namelijk met pensioen. Voor haar natuurlijk heerlijk en absoluut meer dan verdiend maar voor mij knap waardeloos. Iemand die vanaf mijn 16e alles vanaf de zijlijn heeft meegekeken en waar nodig even een corrigerend rukje aan de touwtjes gaf (vooral waar het mijn gewicht betrof) gaat ermee stoppen en daar komt een ander voor in de plaats. De snelle rekensom leert ons dat ik haar op de kop af 25 jaar als cardiologe gehad heb. En tja, dan kun je me een miep noemen maar ik wil die laatste keer dan niet met lege handen aan komen zetten. En dus ben ik lekker aan het haken geslagen. Maar wat? Het moest ook niet iets overdadigs worden, daar is ze te nuchter voor denk ik (en ik ook trouwens). Uiteindelijk zijn het onderzetters geworden maar met de vorm van hartjes in het midden. Het gratis patroon vond ik op de site van Blij met draadjes (klik). Gelukkig was de ontvangster er ook erg blij mee en werd ik beloond met een dikke fijne knuffel die extra vreemd voelde omdat je ervan uit kunt gaan dat je elkaar nooit meer ziet. Maar ze was blij dat ze mij in fijne en zeer goede doen kan overdragen aan haar opvolger. 

Later die dag had ik een ander soort afscheid. Ik had het uitje van de Mediatheek waar ik eind maart al gestopt was en waar ik 19 boekenleggers voor had gemaakt. We hebben een mooie stadswandeling door Alkmaar gemaakt en als afsluiting heerlijk gegeten bij 'Gewoon Lekker' (klik) in Heerhugowaard. Wat overigens echt een aanrader is. Na de hele avond gezellig te hebben gekletst, lekker gegeten en vooral veel te hebben gelachen was het echt over en uit. Handjes schudden, knuffels en beloven dat je elkaar snel weer ziet maar waarvan je allebei stiekem al weet dat dat er eigenlijk nooit van zal komen.

Tussen het werken en afscheid nemen door ben ik steeds meer bezig geweest met het maken van plakboeken. Dat deed ik altijd al maar nu heet het scrapbooking en in combinatie met een dagboek/agenda-achtige toets heet het journalling. Hoe je het ook noemt, ik vind het leuk! Via Instagram heb ik een aantal leuke shops ontdekt en bij twee ervan heb ik de afgelopen weken wat besteld. Ik was voorbereid op veel fijne spulletjes maar waar ik niet op voorbereid was was de mooie lieve manier waarop je bestelling ingepakt wordt. Het zijn net cadeautjes die je ontvangt. De eerste bestelling plaatste ik bij Nikki Dotti (klik) en dat was net op tijd. Zij is nu met zwangerschapsverlof maar haar website blijft de moeite waard! De andere website is ontstaan uit 'Postpapier Enzo' met een voorliefde voor mooie post versturen. Nu is het een walhalla voor schrijfsters, stempelaars en andere papierliefhebbers: Meerleuks (klik). Zij heeft ook supermooie schrijfblokken in diverse formaten dus ik denk dat ik al weet wat mijn volgende bestelling wordt ;-) 

Dan heb ik ergens in december via Pollevie (klik) een paar juweeltjes van haaknaalden besteld! Of ik ermee zou kunnen haken wist ik op dat moment nog niet eens maar ik was verliefd. Ellen van Pollevie doet eens in de zoveel tijd een monsterorder in Turkije en deze keer deed ik mee. Kijk en geniet!!! En o ja...ze haken prima! 

8 April 2019

Wat doe je als je ergens een jaar met veel plezier hebt gewerkt en afscheid gaat nemen? Je eerste ingeving is om iets te haken natuurlijk. Maar wat haak je voor 19 collega's van de Mediatheek die stuk voor stuk dol zijn op lezen? Er vliegt van alles door je hoofd maar soms moet je voor het meest voor de hand liggende gaan. Want daar ligt het namelijk niet voor niets ;-) En dus ben ik begin maart begonnen aan het haken van 19 boekenleggers! Voor het gemak ben ik er maar even vanuit gegaan dat mijn lieve collega's net zo dol zijn op e-readers als ik...wat dus inhoudt dat ze er een bloedhekel aan hebben :-) Ik vind boekenleggers een uitkomst om te haken! Waarom? Er is geen betere manier om nieuwe steken te oefenen. En dus heb ik 19 verschillende exemplaren gehaakt met de haakbijbel op schoot! Met behulp van kralen van Action en Wibra heb ik een supervrolijke stapel gehaakt en ik kon me verheugen op de reacties. Omdat ik ze op mijn laatste dag in de Mediatheek heb achtergelaten kon ik alleen de gezichten van mijn collega's op die dag zien maar dat beloofde veel goeds. Wederom bij Action had ik een blok gekocht met kartonnen vellen waar je cadeaudoosjes van kon vouwen. Perfect voor mijn boekenleggers. Touwtje eromheen, naam op een leuk kaartje schrijven en klaar was Marieke! Het duurde een week voordat iedereen haar eigen exemplaar ontvangen had en ik werd een week lang helemaal gelukkig van alle lieve berichtjes. En nu is er dan een eind gekomen aan een jaar Mediatheek. Ik ga het missen maar ik heb er zoiets moois en fijns voor teruggekregen. Inmiddels heb ik mijn proeftijd in de winkel overleefd en ik mocht blijven ;-) Het voelt nog steeds als een warm bad met bubbels dus ik zie me hier voorlopig nog wel rondlopen. 

Heb ik naast het haken van boekenleggers nog meer gehaakt? Natuurlijk :-) Maar dat is nog niet af. Inmiddels zijn mijn deurstoppers van vorig jaar ter ziele. Ik heb daar een bestand van staan tussen mijn haakpatronen op 'Haakpatronen van de Fransze Slag' (klik)  waar al vrij snel een verbeterde versie van online kwam. Mijn eigen deurstoppers waren nog gemaakt volgens de oude versie en gingen inderdaad doen waar ik al bang voor was: ze zakten in. Ik ben dus begonnen aan 4 nieuwe exemplaren en die ga ik op nog weer een andere manier haken. Mocht dit nog beter werken dan mijn verbeterde versie dan zal die online komen als de 3.0 versie denk ik, haha. Iets met driemaal is scheepsrecht. Voor deze varianten gebruik ik allerlei restjes acryl dus dit worden de vrolijkste deurstoppers die ik tot nu toe gemaakt heb. Zogezegd in de 'Fransze Confetti' stijl ;-) 

Dan heb ik verder op Youtube zitten snuffelen en wat heb ik daar weer mooie dingen gezien. Zo heeft mijn favoriete hakende meneer besloten om tutorials te plaatsen over breien! Nu kan ik het niet heel goed maar ik vind het wel heel mooi! Ik heb het nog niet geprobeerd maar ik moet zeggen dat het wel enorm begint te kriebelen om dat ook eens te gaan proberen. Nieuwsgierig? Hier is alvast de link naar zijn eerste breitutorial: 'Breisteken opzetten volgens Mike's Creatieve Wereld.' (klik) Ik word er enthousiast van. 

Dan heb ik heel in het begin van mijn haakhobby veel bloemen gehaakt die ik haakte met de tutorials van 'Sheruknitting' (klik). Maar ze heeft veel meer dan alleen bloemen. Ze maakt prachtige dingen en meer dan eens vind ik het meer kunst dan haakwerk. Neem eens een kijkje...het is schitterend!

PASEN!
Zoals ik ooit weleens eerder heb vermeld haak ik eigenlijk nooit in thema's zoals Kerst en Pasen. De paaseitjes voor mijn moeder vorig jaar waren de spreekwoordelijke uitzondering op de regel, net als de kerstengeltjes voor een lieve vriendin afgelopen jaar. Maar verder...nee, je zult bij mij geen paastafels en kersttafels vinden. Maar de tutorials daarover vind ik altijd wél weer leuk! Dus...ik heb de leukste paastutorials verzameld die ik toch wel graag met jullie wil delen ;-) 

* Eierwarmers van Vonnes Creaties
* Schaaltje voor Paaseitjes van Vonnes Creaties
*  De Complete Paascal 2017 van Wolplein
* Paasei haken met Bag-O-Day Crochet (Engels)
* Slinger van Granny Eieren door Fiber Flux (Engels)
* Ei van styrophor omhaken met Naztazia (Engels)
* Complete set voor de Brunchtafel van Vonnes Creaties
Er zijn vast nog veel meer leuke, grappige, mooie tutorials te vinden maar deze vielen mij op omdat ze net even dat tikkeltje extra hebben :-) Veel plezier ermee! 

6 Maart 2019

Time flies when you're having fun! Moe maar voldaan. Dat is zo'n beetje wat de afgelopen maand in het kort omschrijft. Ik heb de eerste volledige maand in de winkel erop zitten en voel me nog steeds als een vis in het water. Ik kan alleen maar hopen dat dat wederzijds is, haha. En nu ik de gang van zaken steeds beter begin te begrijpen wordt het ook steeds leuker. Het ietwat spannende aftasten begint af te nemen en ik kan doelen gaan stellen. Tenslotte ga je in het begin nou eenmaal niet als een razende Harry tekeer maar ben je meer een peilstok. Inmiddels is het peil gecheckt en ben ik tevreden. Daarnaast zorgt het haken nu nog meer voor ontspanning maar merk ik dat ik ook steeds meer mijn oude hobby op aan het pakken ben: brieven schrijven op een mooie manier. Nu ben ik al jaren een fervent brievenschrijfster en al heb ik de afgelopen tijd vooral saaie schrijfblokblaadjes met kramp in mijn vingers volgeschreven; echte post verveelt nooit! Waar ik dat versieren vroeger al uit mezelf deed heeft dat nu een naam gekregen: snailmail. Best grappig eigenlijk. Jaren geleden (ik heb het nu over zo'n 20 jaar geleden) maakte ik al plakboeken met mooie plaatjes, foto's, folders, noem maar op. Ik heb ze nog steeds. Toen waren het plakboeken, nu heet het 'scrapbooking'. Hoe het ook heet, ik heb er nog steeds plezier van. 

Dan was ik de vorige maand superenthousiast over pannenlappen van 'Mikes Creatieve Wereld'. Inmiddels zijn er twee exemplaren af, hebben ze hun proeftijd goed doorstaan en doen ze dagelijks hun werk. De link naar de tutorial vind je hier (klik). De CAL van 'Vonnes Creaties' (klik) waar ik zo enthousiast aan begonnen was is echter een stille dood gestorven. Niet door Vonne maar door mij. Het is wederom bewezen dat ik geen CAL-materiaal ben. En waarom zou je jezelf ergens toe dwingen terwijl het én nergens toe leidt én voor ergernis zorgt. Bovendien is het niet de bedoeling om ergens op te gaan zitten grauwen en grommen waar iemand anders (Vonne in dit geval) ziel en zaligheid in heeft gestopt. Dan is het gewoon niet voor mij bedoeld. Stoppen met een grote S dus. 

Een tijdje geleden vond ik in de budgetwinkel die begint met de A. een paar leuke bolletjes acrylgaren. Aspen Yarn (klik) heette het. Vrij dik garen maar met een supermooi verloop. Ik heb er 3 bollen van gekocht en heb er een tas van gemaakt. Voor de basis was ik geïnspireerd door Siem Nijman van 'Made by Siem'. Waar zij vanaf de bodem in de rondte haakt, heb ik alle delen apart gemaakt en later aan elkaar gehaakt. Ik dacht dat ik aan deze 3 bollen (125 gram en een looplengte van 137 meter) ruimschoots voldoende zou hebben. Als ik me aan het patroon van Siem had gehouden was dat ook genoeg geweest maar ik besloot om het hele geval te haken én in reliëfstokjes én met een flap aan de voorkant. En haken in reliëfstokjes is gewoon een wolvreter. Nu kwam ik net tekort voor het laatste stukje van de sierrand van het hengsel. Gelukkig vond ik nog een restje van iets soortgelijks en we praten er niet meer over ;-) De dubbele bodem van Siem is trouwens voor elke tas een aanrader! De foto's van mijn tas vind je hier onderaan terug en de link naar de tutorial van 'Siem's Favoriete Handtas' vind je hier (klik). Ben je nog met tussendoortjes bezig Mariek? Ja! In die zin; tussendoortjes zijn het niet echt. Maar ik ben wel bezig met een leuk project wat uit meerdere onderdelen bestaat. Ik ben er nog niet mee klaar, kan er ook nog niet al te veel over vertellen maar dat komt zodra het kan. Eén ding kan ik al wel melden: het is niet een nieuw patroon! 

En dan nog even over dat schrijven. Houd jij ook zo van echte post? Post waar tijd en aandacht aan is besteed en waar je echt even voor kunt gaan zitten? Denk jij dat we meerdere raakvlakken hebben, genoeg om over te kletsen in ieder geval of ken je me nog van heul heul lang geleden en zou je de draad weer op willen pakken? Doe eens gek en mail me via defranszeslag@gmail.com Vind ik leuk! 

Liefs, Marieke

1 Februari 2019

Een maand verder! En wat is er veel gebeurd! Ten eerste kan ik melden dat ik, na ongeveer 3 jaar zoeken en van alles proberen, eindelijk een baan gevonden heb waarvan ik denk dat die me past als een gehaakte deken ;-) Toen ik 12 was wilde ik secretaresse worden, volgde later netjes de opleiding om vervolgens een aantal jaren netjes als secretaresse te werken. En ik vond het leuk, het paste bij me. Op dat moment. Maar 15 jaar moederschap, vrijwilligerswerk en domweg op deze planeet rondlopen hebben me doen realiseren dat er een ander soort mens tevoorschijn is gekomen. Een mens wat mensen om zich heen moet hebben, ruimte moet hebben voor een praatje pot en, vooral, steeds verschillende mensen te zien moet krijgen. Waar vindt men dat? Juist...in een winkel in het hartje van de stad! En dus begin ik dinsdag aan mijn nieuwe baan als verkoopmedewerkster bij Ulla Popken in Alkmaar! Dus mocht je dol zijn op mooie, gekleurde kleding vanaf maat 42....je weet me te vinden ;-) 

Heb ik dan helemaal niet gehaakt? Jawel! Heel veel zelfs. Maar vooral aan mijn 'Stashbuster' Grannydeken waarvan foto's eigenlijk nog niet de moeite zijn. Maar ik heb ook wat anders gedaan. Tenminste, ik ben aan iets anders begonnen, laat ik het zo zeggen. Nog nooit heb ik meegedaan aan een CAL (CrochetALong dus) omdat ik niet zo'n fan van die tijdsdruk ben. Maar nu ben ik toch overstag gegaan: ik doe mee met de CAL van 'Vonnes Creaties'. Ik zal de linken hieronder plaatsen van de eerste 3 delen. In principe wordt het een tafelkleed maar het kan zomaar zijn dat ze iets heel anders in haar hoofd krijgt en dat het ineens eindigt als totaal wat anders. We gaan het meemaken! De eerste twee delen zijn klaar, ik ben bezig met de derde. Na de eerste twee delen bobbelde mijn werk een beetje maar nu deel 3 bijna klaar is, is dat helemaal weg. Altijd fijn om te weten denk ik ;-) Maar ook al probeer ik het aantal WIP's te beperken...ik ben met mijn stomme hoofd op Youtube gaan kijken naar leuke haakfilmpjes. En nu heeft mijn favoriete hakende mijnheer een supertutorial geplaatst voor een onderzetter. Nu zul je denken: Ja, en? Een onderzetter...lekker belangrijk. Ja maar déze is echt heel gaaf! Dus misschien...heel heel misschien dat ik toch stiekem een klein extra projectje erbij ga doen. Gewoon...omdat 'ie zo leuk is!

'Lente Cal 2019' van Vonnes Creaties, deel 1 (klik)

'Lente Cal 2019' van Vonnes Creaties, deel 2 (klik)

'Lente Cal 2019' van Vonnes Creaties, deel 3 (klik)

Supergave 'Bloemenonderzetter' van Mike's Creatieve Wereld (klik) 

9 Januari 2019

Hoppa! We zijn in 2019 aanbeland! De scholen zijn weer begonnen, manlief is weer aan het werk en ik geniet stiekem wel een beetje van die eerste kop koffie 's-ochtends met alleen het geluid van de koolmezen die dankbaar alle zonnebloempitten vakkundig om zeep helpen. Zo. Poëtisch of niet? ;-) Wat heb ik in de vakantie gedaan? Nou, omdat om de één of andere reden
1 januari toch altijd als een frisse start voelt, heb ik mijn wolkasten uitgeplozen en uitgezocht! Wat inhield dat de desbetreffende kamer ongeveer 3 dagen ontoegankelijk was voor de rest van de familie. Ik heb me 3 dagen lang begraven onder zachte bijzondere, kleurrijke heerlijke wolletjes en mooie katoentjes. Ik kwam allerlei onafgemaakte projecten tegen en heb me nu bij elk project afgevraagd: heb ik dit het afgelopen jaar in mijn handen gehad of ga ik het ooit afmaken? Bij 2x 'nee' heb ik het, waar mogelijk, uitgehaald en waar niet mogelijk heb ik het, soms met een klein traantje, in de vuilniszak gegooid. Wel heb ik een paar grote lappen wat ooit dekens, truien en sjaals hadden moeten worden apart gelegd. Ik hoop daar een paar katten blij mee te kunnen maken ;-) Had ik veel UFO's/WIP's? Tja, het aantal verzamelde stekenmarkeerders zegt eigenlijk alles: 39 stuks. Om je dood te schamen! Dus het was ook wel nodig dat ik alles door mijn handen liet gaan. En nu heb ik twee opgeruimde kasten, geen projecten die in mijn nek lopen te hijgen en alleen de Apendeken voor Douwes Junior de Eerste die ik aan het maken ben. Zoals gezegd: een frisse start.
Maar wat kom je nog meer tegen bij zo'n grote kastschoonmaak? Restjes. Restjes. Restjes. Ik had nog een grannydeken in de maak liggen die nu omgedoopt is tot 'Stashbuster'. Alle restjes in een grote zak dus min of meer bij elkaar en gaan met die banaan! Een regelrechte kleurexplosie kan ik melden!

En ook kwam ik heel wat bolletjes katoen tegen waar je eigenlijk net niks mee kunt. Maar ook kwam ik bolletjes katoen tegen waarvan ik het bestaan vergeten was! Bolletjes die ik vorig jaar cadeau heb gekregen uit Engeland. En met díe bolletjes ben ik begonnen aan een nieuw haakpatroontje wat t.z.t. natuurlijk gratis te downloaden is. Wat het wordt? Dat zeg ik nu eens lekker even niet... :-) Ik zou zeggen: houd de site en facebook in de gaten en dan zie je het vanzelf! 

Zo. De kop is eraf...we zijn weer begonnen. Gelukkig 2019 en maak er een prachtjaar van!

20 December 2018

Nog maar een paar dagen tot Kerstmis. Vanmorgen stond ik weer bij de school van mijn jongste te klaaroveren en het zijn met recht de donkere dagen voor Kerst. Heerlijk vind ik het! Mijn eigen persoonlijke decembertraditie kan ik alweer afvinken: al sinds het uitkomen ervan in 2000 lees ik het elk jaar en begin ik op 1 december: het boek 'Midwinter' van Rosamunde Pilcher (klik). Vorig jaar kreeg ik het Engelse exemplaar vanuit Engeland opgestuurd en eerlijk is eerlijk: geen vertaling kan op tegen de tekst zoals de schrijfster hem bedoeld heeft. En dan kom je er bijvoorbeeld ook achter dat waar in de Nederlandse versie de uitdrukkingen 'een hartversterkertje' of 'moed indrinken' gebruikt worden, in de Engelse versie steevast 'Dutch courage' gebruikt wordt. Of we daar trots op moeten zijn valt te bezien natuurlijk maar grappig is het wel! Gisteren heb ik het boek voor de 18e keer dus uitgelezen en ik kan me nu alweer verheugen op volgend jaar! Om in de boekensfeer te blijven heb ik een oud knutselwerk van mij voor jullie op de foto gezet. Lang voordat ik het haken had ontdekt en zelfs voordat ik moeder werd, had ik een andere hobby nl. het prepareren van oude gebruikte boeken. Ik scheurde er kaders in, bewerkte ze met behangplaksel en versierde ze daarna met klei, natuurlijk materiaal of 3D figuurtjes. Ze hebben in de loop der tijd hun weg gevonden naar familieleden en zijn wellicht inmiddels terziele maar eentje heb ik nog steeds. Mijn kerstboek en ook al heb ik hem in 1998 gemaakt, hij wordt nog steeds elk jaar neergezet. Ik hoop er nog lang van te kunnen genieten.

Heb jij creatieve kersttradities?

14 December 2018

Daar is ze eindelijk weer! Ik schrijf dit stukje vanaf een hagelnieuwe laptop! Voor het eerst geen gebruikte/in bruikleen hebbende laptop van deze of gene (werkgevers van manlief bedoelen we daarmee) maar een heus eigen exemplaar! Alles doet het gewoon! Geen letters van het toetsenbord die haperen, geen muis die een eigen leven aan het leiden is of speakers die klinken als een stel blikjes vastgebonden achter een fiets. Hoe blij kun je zijn. Ik luister dan ook met veel plezier naar een kerstlijst uit de toverhoed van Dan Gibson. Die me overigens meteen in het decor van 'Kerst met Linus' doet wanen! Want zover is het inmiddels al: tijd voor kerst! Onze boom staat al een paar dagen te pronken en past precies tussen de meubels die we vorig jaar nog niet hadden. Elk jaar is het weer een sport om te zoeken naar die ene perfecte boom en ook dit jaar is het weer gelukt. 
Zoals ik misschien ooit wel eens door heb laten schemeren haak ik niet graag voor thema's zoals kerst en pasen. Ik vind het allemaal prachtig maar ik vind het vele werk wat je ervan hebt voor die paar weken nogal een dingetje.  Maar natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen! Want als een goede vriendin je vraagt of je twee kerstengeltjes voor in haar boom wilt haken en op die manier of je deel wilt zijn van haar jaarlijkse kersttraditie (nl. elk jaar 1 nieuw ding in de boom hangen), dan ben je een knappe vent die nee kan zeggen. Ik dus niet. Met veel plezier heb ik twee engeltjes gehaakt naar het gratis patroon van Christel Krukkert (klik). Zij zag het als bestelling maar ik heb er met liefde een cadeautje van gemaakt ;-) Tenslotte gaat het om de Kerstgedachte! En nog meer kerst want tot mijn eigen stomme verbazing heb ik een mini kerstslingertje gehaakt! Nog geen meter lang maar perfect om mijn grote spiegel in de woonkamer mee te versieren. 
Verder kan ik vol trots melden dat met enige vertraging éindelijk de 'Ocean Shawl' van de tutorial van Wendy (klik) af is! Hij is prachtig geworden maar voor iedereen die er nog over denkt om hem te gaan maken met Papatya: gebruik niet, zoals ik, Papatya Batik Silver! Het wordt prachtig, echt waar. Maar dat 'silver' hè...dat prikt! Ik draag hem over mijn jas en dan is het goed te doen maar een volgende versie (want die gaat er zeker ooit komen) maak ik van een garen zonder glitters erin! Overigens was dit voor mij best een verrassing want mijn trui van hetzelfde garen draag ik met heel veel plezier en daar heb ik totaal geen last van geprik of gekriebel.  
Ook ben ik weer bezig met een nieuw patroontje voor op de site maar dat is nog niet verder dan een idee dus daar is vooral geduld een schone zaak. Maar leuk wordt het wel! Denk ik. 
Begin december hebben we natuurlijk Sinterklaas gehad. Nu is onze jongste niet meer zo '5 december-minded' maar op school werd er nog wel een surprise verwacht. Groep 8 dus dit jaar voor de laatste keer. Tot haar grote vreugde had ze de naam van een vriendinnetje op het lootje staan die niet alleen zelf een grote knutselaar is maar die ook mooie surprises weet te waarderen. Want dat is, zoals bij elke moeder wel bekend, altijd maar afwachten. Krijg je ook iets moois terug. Dit jaar had ze geluk. Vol enthousiasme ging ze aan de slag. Vriendinnetje houdt van Harry Potter en ik had nog een grote doos liggen. Als we daar nou eens het Monsterboek uit deel 3 van maken mam! Top idee. Maar dan wel op zo'n manier dat ze het open kan maken zonder stuk te maken want dan kan ze hem thuis ook nog gebruiken. Wederom: top idee. De doos werd goud geverfd, een grote lap nepbont werd gekocht en in vorm gebracht (lees: er werden punten geknipt), 4 piepschuim bolletjes die omgetoverd werden tot de ogen, moeders haakte 'wel even' een sluiting en klaar waren we! Kleine moeite, groots effect. En dat bleek ook want de jongedame was er dolgelukkig mee. Gelukkig kreeg ook dochterlief een mooie surprise terug: een prachtige 'lightsaber' compleet met kerstverlichting. Daar was iemand goed op de hoogte van de Star Wars aanbidding van mijn jongste. Op deze manier werd in ieder geval haar Sinterklaasperiode op de basisschool met een goed gevoel afgesloten. We genieten trouwens nog een beetje na van de surprises want we zijn er wel achter waarom mijn moeder vroeger geen fan was van het knippen van nepbont en alles wat erop leek. We vinden nóg pluisjes overal tussen en onder! Maar ja, het Monsterboek heeft nou eenmaal tentakeltjes/klauwen/nagels *doorhalen wat jij vindt dat niet van toepassing is....
In mijn vorige post liet ik al doorschemeren dat ik was begonnen aan Abel de Aap van de Knuffeldekens maar ik merk dat ik 's-avonds weinig puf meer heb om na te moeten denken en het haken met fluffy garen vergt toch wel enige scherpte. Wat bij mij dus ver te zoeken is momenteel. Groot voordeel daarvan is wel weer dat mijn 1 bol-restdeken gestaag begint te groeien en mijn voorraad bollen dus langzaam begint te slinken. Hij wordt ontzettend mooi en ik word helemaal gelukkig van de kleurtjes alleen al! 
Nou, dit was de vuurdoop van mij en mijn nieuwe laptop en ik ben, tot nu toe, tevreden! Dat er maar vele mooie stukkies tekst mogen volgen :-) 

Liefs,
Marieke

21 November 2018

Al een hele tijd had ik het ze beloofd. Vanaf het moment dat ik ze het boekje 'Knuffeldekens' van Tessa Van Riemst (klik) liet zien. Junior de Eerste (product van bijna 15) wilde de Aap en Junior de Tweede (product van 11)wilde de Eenhoorn. Ik heb eerst twee kerstengeltjes (te vinden als gratis patroon op de site van Christel Krukkert (klik) ) aan een vriendin beloofd maar daarna gaat het ervan komen: ik ga beginnen aan de Aap! Dat was nog een hele toer...al het materiaal bij elkaar sprokkelen bedoel ik. Had ik het fluffy garen in de goede kleur gevonden, dan had die desbetreffende winkel het glitter garen weer niet in de kleuren die ik nodig had. Omdat ik, als echte Hollander, het vertik om meerdere keren verzendkosten te betalen wilde ik het persé bij één winkel vandaan halen. En ik wilde geen kleurconsessies doen: ik wil ze maken volgens het kleurenschema uit het boek. Sommige winkels verkochten wel de complete haakpakketten inclusief patroon maar als je het complete boek hebt ga je natuurlijk niet het patroon nog eens los aanschaffen. Ik niet tenminste. En om een winkel apart te moeten mailen voor een bestelling is volgens mij ook niet de hedendaagse weg. Maar ik heb een winkel gevonden! En wel Caro's Atelier (klik). De levering was zeer snel en toen ik het opende leek het wel een cadeautje. Ze doen er ook nog leuke patroontjes bij én je kunt sparen voor leuke kortingen. Maar bovenal vond ik het dus vooral prettig dat ik alles onder één webdak kon vinden. Neem maar eens een kijkje...het is de moeite van het snuffelen meer dan waard.
Dan vroeg Junior de Eerste natuurlijk vorige week of ik net zo'n sjaal kon haken als die van Junior de Tweede (zie mijn post van 6 november). Tuurlijk kan dat! Hij werd echter een tikkeltje korter omdat het garen helaas niet meer in de winkel lag en ze hem zo ongeveer nú om wilde ;-) Het was dan ook best wel even koud begin van de week. Uiteindelijk maar bij Junior de Tweede een knoop op de sjaal genaaid omdat ze als de dood was dat zuslief er alsnog met haar langere variant vandoor ging. En zusterliefde gaat ver maar niet zó ver ;-)
Is er verder nog iets op haakgebied gebeurd? Nou, mijn Ocean Sjaal van Wendy begint op zijn eind te komen. Hij wordt iets langer dan de 1bol sjaal tutorial van Wendy want ik vond nog een restje garen van hetzelfde soort. Zonde om niet te gebruiken natuurlijk. Maar het eind is dus in zicht en daar ben ik erg blij om. In ieder geval wordt het koud genoeg om hem te dragen. En koud genoeg voor kerstengeltjes en apendekens :-)

Heb jij al eens een knuffeldeken gehaakt?

Nog steeds 15 November 2018

En toen had ik gewoon zin om iets leuks te doen voor iedereen die hier via allerlei omwegen terecht gekomen is. In mijn blog over de KreaDoe had ik hem al genoemd en ook daarna kreeg ik er leuke reacties op: de Choker. Een heel simpel haakwerkje en ik wil heel graag het patroon delen met degenen die mijn blog volgen en met mijn facebookvolgers. Dit patroon komt niet als pdf op de site, hij komt alleen hier in mijn blog te staan. Gewoon. Omdat ik dat leuk vind :-) Ook al wordt het geen pdf bestand, evengoed zou ik het natuurlijk wel waarderen als bij gebruik/noemen ervan verwezen wordt naar deze site ;-)

Patroon 'Fransze Choker'

Wat heb je nodig?
* restjes katoengaren
* kraaltjes (een even aantal is het mooist)
* haaknaalden variërend van 2,5 tot 4, net hoe dik je katoen is
* stopnaald om de draadjes weg te werken
* dunne naald om de kraaltjes op je draad te rijgen
* en natuurlijk, net als altijd, een lekker bakkie koffie of thee met wat lekkers ;-)

Start:
Haak een lossenketting die lekker om je nek zit. Hij moet natuurlijk niet superstrak zitten maar een choker staat wel het mooist als hij niet heel los zit. Het aantal lossen maakt ook niet uit.

Pak nu een haaknaald kleiner.
* Begin met het haken van stokjes in de 3e losse vanaf de haaknaald. Doe dit in elke losse tot het einde van je toer. Knip de draad af en werk beide draadjes netjes aan de achterkant weg.
* Haak nu 20 lossen (laat een behoorlijk staartje hangen, hier moeten je kraaltjes straks aan bevestigd worden) en haak vervolgens direct een lossenketting over je haakwerk. Aan het einde van de toer haak je weer 20 lossen. Knip de draad af, ook met een behoorlijk staartje.

* Begin nu aan de andere kant van je toer en haak een lossenketting op je werk in precies de tegengestelde richting. Deze lossenketting start je direct op je haakwerk tussen de eerste twee stokjes in, zonder 20 lossen aan het begin en eind. Knip de draad af en werk de draden van deze lossenketting weg.

* Rijg nu de helft van je kraaltjes aan het ene staartje en de andere helft aan het andere staartje. Zorg met een paar stevige knoopjes dat de kraaltjes er niet af kunnen vallen.

Je supersnelle gave choker is klaar! En natuurlijk kun je er alle kanten mee op. Maak hem korter voor een armbandje of enkelbandje. Of maak hem langer voor een haarband...leef je uit! Gebruik verschillende kleuren of gebruik verloopgaren. Het kan allemaal! Laat je me weten hoe jouw choker eruit ziet?

Liefs, Marieke

15 November 2018

En toen had ik via 't Kralenstulpje (klik) wat aluminiumdraad en kralen besteld. Want wat vond ik die workshop leuk om te doen! Eenmaal thuis aan de grote tafel bleek dat ik een iets dunnere draad had besteld dan waar ik mee gewerkt had tijdens de workshop maar dat mocht de pret niet drukken! Want wat is het leuk om te doen. En het kost niet heel veel tijd dus na een avondje gezellig prutsen en knutselen aan tafel had ik 3 hangers en 2 ringen aan mijn sieradenvoorraad toegevoegd. Ook zoiets: je hebt niet heel veel draad nodig om iets moois te maken. Een nieuwe hobby? Zeker. Is het blijvend? Dat zal de tijd ons gaan leren. Foto's heb ik nog niet dus jullie zullen me wat dat betreft op mijn mooie ogen moeten geloven. Ik weet het: de uitdrukking is 'mooie blauwe ogen' maar ja...die heb ik niet ;-)
Dan weet zo ongeveer iedereen in mijn omgeving dat ik van lezen houd. Wat lees ik allemaal? Eigenlijk alles behalve (psychologische) thrillers en alles wat in de buurt komt van het '50 Tinten Grijs' genre...dat mag lekker aan mijn deur voorbij gaan. Maar de rest...kom maar op! En omdat ik eigenlijk nooit goed kan kiezen welk boek ik wil gaan lezen lees ik over het algemeen meerdere boeken tegelijk. Eigenlijk net zoals de WIP's bij haken...eentje is gewoon niet genoeg. Momenteel lees ik 'In de ban van de Ring' en 'Pride & Prejudice' in het Engels. Beide boeken zijn cadeaus: de eerste is een kerstcadeau van mijn ouders en de tweede kreeg ik cadeau van een dierbare vriendin die ik al ken vanaf de dag dat zij geboren werd...wat 7 maanden na mij is ;-) En dan heb je nog een andere vriendin die een vriendin werd toen ze verliefd werd op de beste vriend van Martin (snappen we het nog?) Hoe dan ook, ook zij weet dat ik dol ben op lezen en kwam ineens met een hele stapel op de proppen. En niet zomaar een stapel. Nee, gewoon de eerste 5 delen van de serie 'de Aardkinderen' van Jean M. Auel! Ik kende de titels natuurlijk wel. Van horen zeggen...net zoals waarschijnlijk iedereen die weleens een boekwinkel is binnengewandeld. En ineens waren ze van mij! En ook al hadden de twee eerdergenoemde boeken mijn volle aandacht...ik ben toch vorige week in 'de Stam van de Holebeer' begonnen, gewoon om te kijken of het daadwerkelijk 'my cup of tea' was. Of het wat was? Laten we zeggen dat ik plotseling het volgende hoorde: 'Maham! Wat gaan we nou eten? Ik ga dóód van de honger!' ;-)

Liefs, Marieke

8 November 2018

Al zo lang als ik kinderen op de basisschool heb rondhuppelen, huppel ik daar rond als vrijwilligster. Ik help niet alleen als klaarover maar ook als creahulp zal ik heel wat werkjes in elkaar hebben helpen zetten. De één was wat enthousiaster dan de ander maar ik heb van alles geboren zien worden in kinderhanden van allerlei formaten. Ook ging ik regelmatig mee op schoolreisjes, help ik met de sportdag en ging ik mee op allerlei andere uitstapjes. Het werken in de Mediatheek van de middelbare school van mijn dochter is relatief nieuw maar ik doe dat met veel plezier. En ook al staat het haken van inktvisjes voor couveusekindjes op een laag pitje; ze worden zeker niet vergeten! Nu werd ik er dit jaar op gewezen dat er elk jaar een soort van 'Vrijwilligers Bedankt' actie is en dat ik me daar gerust voor op mocht geven. Zogezegd zogedaan. Er viel te kiezen uit schilderworkshops, dinerbonnen, rondleidingen en andere creatieve mogelijkheden. Ik zag er iets tussenstaan wat me erg leuk leek en er was nog plek! En ineens zat ik dus vanmiddag met nog een zevental andere dames aan een workshop 'Sieraden maken van aluminiumdraad'. Het werd gegeven door Hieke van 'Charmilla Boutique' (klik). En wat was dat léuk! We besloten al vrij snel dat bij iedereen de eerste beschouwd moest worden als de eerste pannenkoek: die lukt ook nooit. Maar met wat draaien en buigen zo hier en daar werd uiteindelijk ook die eerste hanger naar mijn zin. De meeste dames maakten beschaafde en stijlvolle hangers en ringen. Ik echter...tja ;-) Ik deed het zoals ik het altijd doe: met 'De Fransze Slag'.

Ik ben superblij met mijn twee hangers en ring en bovendien kreeg iedereen er een kettinkje bij waar de hanger aan geregen kon worden. Een all-in pakket dus. Op de website staat deze workshop (nog?) niet aangegeven maar ze geeft hem wel degelijk. Net als de workshops Kaarten maken met encaustic, parfum maken en (en dit zou ik echt graag nog eens willen doen) Glaskralen branden. Wat lijkt het me gaaf om een ketting te hebben van zelfgemaakte glaskralen. Zoals gezegd, deze workshops staan niet op de site maar mocht je in de buurt wonen en zin hebben in zo'n workshop...een mailtje sturen is zeker de moeite waard!

Liefs, Marieke

6 November 2018

Ik heb nog niet heel vaak met fluffy garen gewerkt. Er zijn veel verschillende varianten, diktes en pluisgehaltes en nu had ik wel een hele mooie te pakken. Het is een opvallende draad in opvallende kleuren en dat maakt mij op de voorhand al fan. Een paar dingen moet je goed beseffen voordat je tot dé koop overgaat: wat je er ook mee gaat maken en hoe dik of dun je ook bent, er is geen ontsnappen aan: zodra je iets aantrekt van dit garen word je een Michellinmannetje ;-) Geen sprake van een mooi afkledend geheel en voor een superchique diner zou ik het ook achterwege laten. Als je die punten even op je in hebt laten werken en op zoek bent naar een garen waarmee je iets kunt maken om in de komende koude wintermaanden lekker mee op de bank te kunnen kruipen of om iets te maken waarmee je lekker op een zondag in het bos of langs het strand kunt wandelen: dan is dit je garen! Papatya Fluffy (klik). Ik heb 8 bollen op de KreaDoe gekocht en kreeg het patroon mee voor de bodywarmer maat M. Thuis ben ik nagenoeg meteen aan de slag gegaan maar maakte in het begin een kapitale beginnersfout. Ik vergat twee keer mijn steken na te tellen dus ik kwam in het midden (voor de rug) twee steken tekort. En op zo'n draad met haaknaald 15 is dat best een groot aantal en lastig weg te moffelen. En je bent er al vrij snel achter: Papatya Fluffy laat zich niet zomaar uithalen. Uiteindelijk besloot ik het erop te wagen en het leek aardig uit te pakken. Alleen omdat ik aan de achterkant had zitten klungelen, kwam ik aan de voorkant ruimte tekort. Lekker. Ben je al met het meest onflatteuze garen op aarde bezig, kom je ruimte tekort. De 5 kilo die ik onlangs ben afgevallen leken er spontaan weer aan te zitten. Lang leve de 2 extra bollen die ik me aan had laten smeren! Want op die manier heb ik de voorpanden breder kunnen maken en heb ik toch een heerlijke warme 'Bankhangbodywarmer' in supergave kleuren. Maar nu alles eens even op een rijtje.
Papatya Fluffy:
* Haakt het makkelijk? Ja. En supersnel ook wanneer je met haaknaald 15 aan de slag gaat.
* Haalt het makkelijk uit? Ik vind van niet dus maar ik heb andere verhalen gehoord waarbij het wel gelukt is.
* Het kleurenpalet: Geweldig! Mooie sprekende en knallende kleuren. En dat maakt het kiezen dus tot een lijdensweg ;-)
* Draagt het lekker? Het is zwaar maar ik houd daar wel van. Het is wel superzacht!
* Voordelig? Mwoh. €3,99 per bol en in een bodywarmer maat M (als je die dus goed haakt en het patroon volgt ;-) ) gaan 6 bollen.
* De etiketfeiten: 100 gram-33 meter. 5% polyester en 95% acryl. En dan...haaknaald op het etiket: 4mm!! Hm. Mijn bodywarmer is dus gemaakt met 15mm en dat ging prima. Zou ik het met 4 aandurven? Ik weet het niet. Ik denk dat je, letterlijk, geen steek ziet. Maar als je van een uitdaging houdt: ik hoor graag de resultaten ;-)
Zou ik dit garen nog een keer gaan gebruiken? Ja, dat denk ik wel. Maar ik denk dat ik er dan een heerlijke deken van zou willen maken. En, omdat ik nou eenmaal alles met 'De Fransze Slag' doe, ik denk dat ik dan gewoon alle kleuren die voorhanden zijn door elkaar zou gebruiken. Een grote warme zachte regenboogknuffeldeken zogezegd.
Nu was deze bodywarmer met recht een turbo-tussendoortje. Maar ik had nog een tussendoortje. Want wat doe je als je jongste spruit vanuit het niets ineens vraagt of jij een sjaal voor haar wilt maken? Terwijl ze voorgaande jaren niets aan haar lijf wilde hebben waar jouw haaknaald aan te pas was gekomen? Dan sjees je met haar naar Zeeman voor een niet-kriebelend garen en haakt in no-time een heerlijke zachte warme sjaal voor haar van witte (niet online!) Extra Soft (klik). Iets met het ijzer smeden nu het nog heet is. Dus vertrok ze gisteren apetrots met een nieuwe sjaal om haar nek die niet kriebelde en lekker zacht was. De ietwat donkere foto is het resultaat van draadjes wegwerken om 7:30 's-ochtends en een 'mama wil snel nog een foto maken voordat je weggaat'. Waarna oudste spruit zegt: mag ik er ook zo één? Dussss….als je me zoekt ;-)

P.S.: Voor diegenen die erop aan het wachten zijn: het patroon voor de wanten is bijna klaar voor lancering ;-)

Nog steeds 1 November 2018

En dan zit het erop! Een dag vol eerste indrukken, verbazing en vooral veel genieten. Als eerste. Wat vond ik nou van mijn Blogavontuur. Tja, ik heb besloten om het zo vriendelijk mogelijk te brengen… Want als ik heel eerlijk ben: zo'n avontuur was het nou ook weer niet. Ik was dus blij dat ik de tablet van dochterlief bij me had en ik was ook blij dat ze hem gisteren al in de lader had gedaan...op de hele bloggersspot geen stopcontact te bekennen. Geen aanspreekpunt voor nieuwe blogsters en nul communicatie. En de aanloop? Tja, laten we zeggen dat ik blij was dat er veel mensen met zere en vermoeide voeten dankbaar plaatsnamen aan de tafel en op die manier kon ik gezellige gesprekken aanknopen. Zo kom je in gesprek met een vrouw die elk jaar voor alle vrijwilligsters van hun wijkcentrum een kerstattentie haakt en met een vrouw die voor het eerst sinds het verlies van een dierbare weer iets leuks aan het doen was. Bijzondere mensen met bijzondere verhalen.
En dan de beurs zelf. Dat was in één woord: genieten. Mijn eerste loopje was naar  'Pera en Pasha' (klik) en daar ben ik uiteindelijk meerdere keren binnen geweest. Hoe vaak? Tja, het feit dat ik aan kom lopen en begroet wordt met een: 'Ben je daar weer?' zegt waarschijnlijk genoeg ;-) Maar het zijn dan ook gezellige dames en heren die voor iedereen de tijd nemen (geen reclame-insteek, het is gewoon zo). Dan heb ik nog heel kort even kunnen kletsen met Tessa van  'Woolytoons' (klik). Had ik mijn boek van haar ('Knuffeldekens') maar meegenomen; dan had ze die graag voor me willen signeren. Wellicht iets om te onthouden voor volgend jaar. Ook heb ik staan kwijlen bij de stand van 'Fantasyatelier' (klik). Sprookjesachtiger wordt het niet en het deed me nog het meest aan de Efteling denken.
Heb ik nog een workshop gedaan? Ja! Eentje! Niet dat er voor andere workshops geen tijd was maar ik kon gewoon simpelweg niet kiezen...te veel en te leuk. Ik heb een heuse bling bling armband gemaakt bij 'DiMarca Online' (klik). Die overigens kaartjes uitdelen met de naam 'My Crystal Chain' erop wat best verwarrend is. Een leuke workshop met een gezellige kletskous als gastheer. Aangezien het nu donker is komt morgen de foto, samen met mijn volledige buit.
Wat vond ik verder van de  'KreaDoe2018' (klik). Groot. Gezellig. En vooral: toegankelijk. Ik kan me herinneren uit mijn eerste jaren dat ik ging dat je over de hoofden kon lopen en je ellebogen aan het werk moest zetten. Dat is nu totaal niet het geval en dat komt niet omdat de animo terugloopt. Nee, er is een derde hal bijgekomen en daardoor is het nu ruimer van opzet. Veel bewegingsruimte, veel zitruimte (zeer groot pluspunt) en geen claustrofobisch gedoe. Ook voor mensen in een rolstoel/scootmobiel wordt het steeds beter te doen. Altans, dat is mijn idee...mocht ik ernaast zitten dan hoor ik het graag. En natuurlijk ontzettend veel verschillende soorten hobby's te zien. Nog steeds heel veel kaarten maken, veel sieraden, cupcakes, wol en andere garens (toch wel mijn voorkeur, uiteraard) en scrapbooking. En vast wel stands die ik compleet over het hoofd gezien heb.
Al met al heb ik enorm genoten vandaag, ben ik een ervaring rijker en heb ik met veel bijzondere en gezellige mensen gekletst. En zeker niet te vergeten de dame bij de balie van de Persruimte. Ze maakte met iedereen een praatje, vroeg welke workshops ik had gedaan, schreef prompt de standnaam van de 'armbandenman' op en vond mijn eigen trui geweldig creatief (ik had mijn blauw/groene trui aan...hier ergens nog wel terug te vinden op foto's) en was weg van mijn gehaakte katoenen choker met kraaltjes. Ik gloeide van trots en besloot dat dat de perfecte afsluiter van een fijne dag was. En ook wilde ze nog even melden dat ze het toch wel super artistiek vond dat ik twee verschillende oorbellen in had gedaan. Het maakte het plaatje helemaal af zei ze...
Eh...wát? Twee verschillende oorbellen? Ik voel aan mijn oren en besluit dat het wijs is om het inderdaad te gooien op een artistieke inval… ;-)

Liefs, Marieke

1 November 2018

En ineens zit je midden op een beursvloer met de tablet van je kind op schoot (bij deze eeuwig dankbaar!). Het voordeel van mogen bloggen is die gereserveerde stoel die erg lekker zit na de eerste uurtjes wandelen. Wat heb ik tot nu toe gedaan en gezien? Ik ging toch vooral voor het haken en dan dat tunisch haken wat twee kanten op gaat. Ik heb het gezien maar ben er nog niet uit wat ik ervan vind. Dankzij de dames met wie ik gezellig heb zitten kletsen hoop ik straks de encaustic art workshop te kunnen vinden. Toch is mijn tas al flink gevuld. Ik kwam nog langs de stand van Pera en Pasha. Wolliefhebbers weten genoeg: knappe gast als je daar met lege handen vandaan komt. Ik in ieder geval niet! In eerste instantie kon ik niet kiezen tussen twee garen van Papatya dus ging ik met 4 fluffy bollen voor een flinke colsjaal weg. Maar ik verdenk ze van het plaatsen van een elastiekje ;-) Want zomaar opeens stond ik er een half uur later weer waarna ik alsnog de andere fluffy bollen meenam! Voor de grap kreeg ik al de 'tot straks' naar mijn hoofd geslingerd. Ik durfde niet te ontkennen.... ;-)

Liefs, Marieke

31 Oktober 2018

Hoe bereid je je voor op iets wat je nog nooit gedaan hebt? Ik heb om te beginnen maar eens de plattegrond uitgeprint (loep nodig!), een wandelroute (min of meer dan) bedacht en de kraampjes waar ik naartoe wil nog eens apart achterop geschreven. Toen de site met workshops maar eens goed bekeken. Oooh, wat word je daar hebberig van! Eén dag gaat gewoon niet genoeg zijn!! Tunisch haken met dubbele haaknaald, sieraden maken of encaustic art. Encau...wattes? Encaustic art. Jaren geleden heb ik ooit zoiets gezien, ook op de KreaDoe, en toen was ik al onder de indruk. Misschien dat het er nu maar gewoon eens van moet komen. Verven met een hete strijkbout...simpel gezegd dan. Want er komt natuurlijk veel meer bij kijken en wát dat dan precies is, dat hoop ik dus morgen uit te vogelen.
Ik heb vandaag nagenoeg de hele dag doorlopend de website in de gaten gehouden, facebook bekeken en Instagram gecheckt. Ik wilde zoveel mogelijk sfeerimpressies zien en stiekem wilde ik natuurlijk ook gewoon kijken hoe de bloggers van vandaag het deden. Er kwamen prachtige foto's en filmpjes voorbij en de één nog mooier dan de ander. Nu ben ik geen filmer. Maar er worden natuurlijk wel foto's verwacht. Mijn Instagram pagina begint aardig te lopen (ik tik bijna de 700 volgers aan...jiehoe!) en het maken van foto's vind ik leuk. Nu heb ik alleen mijn bejaarde telefoontje van ruim 3 jaar oud en dat gaat prima. De rest gaat thuis via een nog oudere overjarige laptop. Maar ineens bedacht ik me: moet ik niet meer meenemen dan alleen mijn telefoon? Waarschijnlijk is alle apparatuur daar wel voor handen, maar toch...zo snel is mijn telefoon niet en al helemaal niet als ik een stukkie tekst op mijn site wil typen. Lieve elfjarige in de bocht: 'Mama, dan neem je toch gewoon mijn tablet mee?' Wat een schat! Ze deed hem meteen voor me in de lader dus morgen ben ik in ieder geval niet helemaal onvoorbereid. Wat dat betreft dan. Want voor de rest ben ik natuurlijk een groentje tussen al die 'Bijna-Prof-Bloggers'. Maar meer dan dit kan ik niet doen: ik heb mijn boodschappenlijstje (al klinkt verlanglijstje misschien wat vriendelijker), heb de workshops uitgezocht, weet waar ik me moet melden (de Persruimte...hoe cool is dát!) en heb er gewoon onwijs veel zin in! KreaDoe2018...ik ben er klaar voor!

Liefs,
Marieke

30 Oktober 2018

Hoe raar kan iets lopen? Schreef ik een paar weken geleden nog enthousiast over de KreaDoe, dat ik al jaren een fervent bezoekster ben en zelfs ooit een keer (ergens diep in de vorige eeuw) samen met mijn moeder op de beurs heb gestaan...ben ik overmorgen gewoon Blogger in de Bloggersspot op datzelfde event! Het was een absolute Last-Minute actie maar daar hebben we het niet meer over. Het moet nog een beetje bezinken hier. Want al jaren ben ik dol op schrijven, dol op knutselen en al even zolang probeer ik met vooral mijn schrijfsels naar buiten te treden. Het begon als blog in het tijdperk toen het nog 'weblog' heette maar wat had ik daar een plezier in. Vele jaren later ben ik 'De Fransze Slag', schrijf ik over dat wat ik het liefste doe en mag ik dus deel gaan uitmaken van een team waar ik niets dan bewondering voor heb. Hoe het zal gaan? Geen flauw idee. Ik weet dat ik over de beurs ga schrijven en over alles wat ik zie en meer is eigenlijk ook niet nodig. Gelukkig reikt wat dat betreft mijn interesse verder dan alleen het haken. Als vrijwilligster op school mag ik 8 november een workshop Sieraden maken van staaldraad gaan volgen dus wie weet doe ik op de voorhand al ideetjes op.  En vorig jaar heb ik een elfenhuisje gemaakt van klei wat ook meer dan goed bevallen is. Dus die hoek zal ik ook zeker niet overslaan. Ik denk dat ik mijn ogen uitkijk op alle fronten en ik ben nieuwsgierig naar de overige Bloggers. Wat zijn hun interesses en hobby's, waar komen ze vandaan en kunnen we ideeën uitwisselen? Ik duik met volle overtuiging het onbekende in en tot die tijd ga ik heerlijk op de website van de KreaDoe rondsnuffelen. Want wat is er, nu al, veel te zien. Wat ik voor mezelf ga doen en hier ook als tip deel, mocht je er naartoe gaan: print die plattegrond uit, neem een paar highlightstiften (twee kleuren: eentje voor de stands en eentje voor de toiletten ;-) ) en kruis aan wat je wilt zien en wat je route wordt. Dat heb ik voorgaande jaren ook altijd gedaan en dat scheelt een hoop tijd. En tijd is alles op zo'n event ;-) Ik heb er onwijs veel zin in, ga ervan genieten en wie weet zie ik jullie donderdag! Ik sta er sowieso van 12:00-13:00 maar mezelf kennende zal ik wel wat vaker mijn snufferd laten zien :-)
En hoe het verder gaat lopen? De tijd zal het leren. Wat dat betreft had de tas die ik bij de Kinderpostzegels had besteld al wel binnen mogen zijn met die overbekende maar niet minder ware tekst van Pippi Langkous: 'Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan.'

Liefs, Marieke

24 Oktober 2018

Achterin de kast lag het. Een projectje waar ik om de één of andere vage reden nooit mee verder ben gegaan. Waarom? Geen flauw idee. Het was heerlijk garen en het patroon was perfect om én voor de tv te haken én om ergens mee naartoe te nemen waar wachten vereist was (lees: dansles van jongste spruit). Ik besloot het onder het stof vandaan te halen en nog steeds kan ik met de beste wil van de wereld niet bedenken waarom ik er niet mee verder ben gegaan. Het zal wel net als bij iedereen zijn: het enige wat een haakproject in de weg kan zitten is een ander haakproject. Het duurde twee dagen en toen was het af. En wat was 'het' dan wel? Een heerlijke col uit het boek 'Kant Haken' van A lá Sascha-klik. De 'Wolkjescol' heet 'ie en ik heb hem gehaakt met het superzachte en vederlichte Scheepjes Stardust-klik. Ik had hier drie bollen van die ik ooit een keer gekocht had van verjaardagsgeld. Want Scheepjes Stardust koop je nou eenmaal niet 'effe tussendoor'. Daar is de prijs niet naar maar wat je wel krijgt voor die prijs is een heerlijk knuffelgaren met een looplengte waar je intens gelukkig van wordt: 540 meter op 100 gram! Ik had de tweede bol nodig voor slechts vier toeren dus ik heb nog heul veul over! Ik zag ook een kanten baret in het boek staan...wie weet. Het zou wel de perfecte set zijn voor komende winter ;-)
In datzelfde boek stond ook een 'Kanten Shopper'. Gemaakt van twee kleuren katoen maar ik heb besloten er een stashbuster van te maken. Heel wat restjes zitten erin en wat een vrolijkheid levert dat op! Een gekleurde bloem erop, een hartje eronder en klaar was mijn blijmaker.
Dan wil ik graag vandaag twee YouTubers in het zonnetje zetten. Als eerste Marieke (je verzint het niet!) van het kanaal 'Crea-Kriek'-klik. Ik heb al eens eerder een kleed gehaakt met behulp van een tutorial van haar en nu heb ik in mijn nieuwste patroon (oeoeoeh...spannend!) gebruik mogen maken van een andere tutorial van haar. Ik heb het patroon van mijn sleutelhangers uitgeschreven en ik heb er ook een kwastje aan gehangen. Ik heb zitten prutsen en klungelen maar ik kreeg het niet voor elkaar om foto's te produceren waarop duidelijk werd wat nou precies de bedoeling was met dat kwastje. Uiteindelijk besloot ik dat ik geen zin had om het wiel opnieuw uit te vinden terwijl er talloze goede tutorials op YouTube te vinden zijn. Dus in overleg met Marieke heb ik de link van haar superduidelijke filmpje in het patroon geplaatst. En tussen ons gezegd en gezwegen: ook de rest van haar filmpjes zijn de moeite waard! 
Het andere kanaal is van Michael Wassenaar van 'Mike's Creatieve Wereld'-klik. Niet alleen heeft hij gewoon een supergezellig haakkanaal met duidelijke filmpjes, het is ook heel verfrissend om eens een man aan het werk te zien met draad en haaknaald en die weet waar 'ie mee bezig is! Pasgeleden is hij gestart met een minicursus Tunisch haken en mijn handen kriebelen en jeuken om daarmee aan de slag te gaan. Maar er liggen nog steeds twee sjaals die af moeten komen...
Beide haakkanalen staan ook tussen mijn 'Favoriete Links' net als zoveel andere superleuke en vooral inspirerende kanalen.
En dan...mijn nieuwe patroon. Het is niet echt een hagelnieuw patroon want ik heb het gebruikt in mijn webshop-periode. Ik was er verliefd op en ben dat eigenlijk nog steeds dus vroeg ik me af: waarom niet delen? Ik heb twee exemplaren gemaakt voor de foto's en eentje is echt al een beetje in Kerststemming… Wat het zijn? Het zijn mijn 'Fransze Sleutelhangers!' en ze staan tussen mijn 'Haakpatronen'-klik. Veel plezier ermee en dat ze maar vele sleutelbossen mogen opsieren :-)

Liefs, Marieke

15 Oktober 2018

Deze week wordt denk ik gebombardeerd tot de week van de afgewerkte projecten. Althans, op kleine schaal dan. Want inmiddels is de prachtige stola voor mijn moeder in haar bezit dus kan ik met de foto's pronken. Hij is gehaakt in één van mijn favoriete steken maar omdat hij niet echt een naam heeft, heb ik hem ergens vorig jaar omgedoopt tot 'Steek 57', naar het nummer wat hij heeft in mijn exemplaar van de Haakbijbel ;-) Een schelpjesrand doet de rest en mijn moeder kroop er meteen helemaal in weg. Het was heel even spannend om iets met echte wol erin aan iemand te geven die doorgaans letterlijk de kriebels van echte wol krijgt maar in dit geval was er van nare kriebels geen sprake. Dus wat dat betreft een extra dank je wel naar 'Katia' voor het maken van de prachtige 'Warmy-bol'-klik hier om hem nu met korting te kopen.
Dan was er dat verzoek om een bruidspaartje te maken. Voor een Gouden Bruidspaar! En dat verdient iets speciaals. Zoals ik al eerder meldde kon ik niet echt vinden wat ik in mijn hoofd had dus ik heb een patroon van een tashanger als basis genomen. In dit geval die van 'Krissie de Tassenhanger', een gratis patroon van 'MyKrissieDolls'-klik. Met wat aanpassingen is het een supergoed gelukt Bruidspaartje geworden. En waar ik eerst een beetje huiverig was voor het feit dat mijn Bruidegom misschien meer ging lijken op een geluksbrengend schoorsteenvegertje bleek dat onterecht. Ik vind het een knapperd geworden die probleemloos nog eens 50 jaar met de liefde van zijn leven door kan brengen ;-) Al heb ik het idee voor een schoorsteenvegertje niet helemaal van tafel eh...geveegd.
Dan ben ik aan het uitkijken naar die paar dagen per jaar dat ik wel in de Jaarbeurs in Utrecht zou willen wonen: de KreaDoe! Het paradijs op aarde voor iedereeen die creatief DNA in zijn/haar lijf heeft zitten. Nu gaat mijn eerste voorkeur natuurlijk uit naar de stands met wol, garen en alles wat daarbij komt kijken. Maar oh, wat kan ik ook genieten van al dat andere moois wat er te zien is. In een ver verleden heb ik 3D kaarten gemaakt en heb ik me ooit zelfs aan een 3D schilderij van Anton Pieck gewaagd. Die overigens zeer goed gelukt was maar het helaas nooit geschopt heeft tot 'Ingelijst Exemplaar'. Iets met 'net samenwonen en smaken die verschillen.' Ook ben ik, samen met mijn moeder, ergens in de vorige eeuw een fervent Fimo-kleister geweest maar koude handen helpen op dat vlak niet mee. Ik had net zo goed kunnen proberen om een balletje te draaien van een baksteen. Wij zijn nog altijd dankbaar voor mijn warmbloedige pa die rustig een uur lang alle harde stukken klei voor ons omtoverde tot balletjes waar we wat mee konden. Het kleien met Fimo heb ik al lang geleden aan de wilgen gehangen maar nog steeds kan ik kwijlend voor de vitrines op de KreaDoe staan en bijna een hap nemen uit de natuurgetrouwe gebakjes die daar staan. Het moge gezegd worden: ik kijk uit naar de KreaDoe. Maar voor nu: de foto's van de Stola en het Gouden Bruidspaar!!

Liefs,
Marieke

13 Oktober 2018

Ik was lekker bezig met de Ocean shawl terwijl ik in mijn hoofd bezig was met het Bruidegommetje van eerdergenoemd verzoek. Het Bruidje was geen probleem...wit garen, blozende wangetjes, met glittergaren een strik in de haren en van wit tule een sluiertje bovenop compleet met kraaltjes: op en top Bruidje. Maar het Bruidegommetje was een ander verhaal. Ik had een leuk idee voor een hoge hoed want dat vind ik leuk staan en superchique...een hoge hoed. Maar dan wordt het spannend. Want hoe voorkom je dan dat je man van de dag er ineens uitziet als een schoorsteenvegertje? Goed, die brengen dan wel geluk maar het was nou eenmaal niet de bedoeling. Na veel prutsen, proberen en uithalen is het gelukt en kan ik dinsdag dit verliefde stel overhandigen aan vriendinlief. Foto's volgen daarna ;-) Maar toen dat probleem uit de weg geholpen was was er natuurlijk ruimte in mijn hoofd voor nieuwe haakgedachten. Ik zat lekker te fantaseren over de komende feestdagen die immers zonder verrekijker al te zien zijn. Wat zullen we voor lekkers gaan eten en welke lekkere wijn en/of bier slurpen we weg? En toen schoten er ineens allerlei visioenen door mijn hoofd. Visioenen van zoekgeraakte wijnglazen en in lichtelijk benevelde en/of giechelende toestand uit het verkeerde wijnglas drinken. Nu weet ik dat daar van die zgn. handige hangertjes voor zijn. Glazen bedeltjes aan metalen ringetjes die je om de voet kunt buigen. Ik weet niet hoe dat bij jullie zit maar bij mij hebben die dingen last van metaalmoeheid nog voordat ze ook maar één dag gefunctioneerd hebben. Ook heb je gevalletjes die je aan de rand van je glas moet hangen. Ja ja. Ik uit een glas drinken waar iets aan de rand hangt. Niet dus. En ineens wist ik het. Ik ga ze gewoon zelf maken! Aan de kant met de Ocean Shawl (sorrie Wendy!) en graaien in mijn bak met restjes katoen. Na wat gezellig prutsen, in mezelf giechelen (ik verklaar hierbij in volledige nuchtere toestand te zijn geweest) en proberen was na een uurtje mijn eerste Wijnkantje een feit! Het tweede exemplaar was sneller klaar en ik vond ze zo grappig. Natuurlijk wil ik ze met jullie delen want ook jullie gun ik een wijnglas wat je hiermee definitief veilig kunt stellen en bovendien: een wijnglas wat er dan ook nog eens supergezellig uitziet! Haal je katoen tevoorschijn, ga eventueel alvast voor de Kerstlook met rood, wit en groen en slurpen uit het verkeerde glas is bij deze verleden tijd!

10 Oktober 2018

Mariek, zijn je sjaals af? *Bloos* Nee, nog niet. Maar ze vorderen wel! De colsjaal is over de helft maar ik twijfel of hij groot genoeg zal worden dus ik ben op zoek naar een bijpassend kleurtje tussen mijn '1 bol over voorraad.' Dat komt ongetwijfeld goed. Maar de aandacht wordt momenteel wat verdeeld tussen een aantal superleuke projecten. Niet alleen de sjaals. Want wat doe je als een lieve vriendin naar je toekomt en vraagt of je iets kunt maken voor de 50e trouwdag van haar ouders? Zeg je dan nee? Natuurlijk niet. Ik kreeg 1 fotootje toegestuurd met de tekst: 'Kun jij zoiets maken?' Eh...in theorie wel. Maar ik persoonlijk vond het gehaakte op de foto geen 50 jaar huwelijk-waardig. Dat vroeg om iets meer body en toewijding. En wat ik wilde bestond natuurlijk weer niet dus ik heb een aantal bestaande patroontjes door elkaar gehusseld, heb wat Fransze Slag magie toegevoegd, en nu bestaat dat wat ik wilde dus wel ;-) Foto's volgen als het cadeautje is overhandigd...net als met de stola van mijn moeder: lekker pûh!
Dan weten degenen die mij op facebook volgen dat ik bezig was met een nieuw gratis haakpatroontje. Mijn eigen pannenlappen zijn, na zo'n 20 jaar intensief gebruik, tot op de draad versleten. En de reden dat ze het 20 jaar hebben uitgehouden is omdat het kwaliteit was van de hand van mijn moeder. Nagenoeg onverwoestbaar maar helaas niet vuurvast ;-) Ik heb een tijdje de zgn. 'Haakbattle' tussen de YouTubekanalen van 'Made by Siem' en 'Vonnes Creaties' gevolgd en daar kwamen de meest mooie pannenlappen voorbij. Enkele heb ik gehaakt maar ten tijde van mijn webshop had ik ook een setje gemaakt. Niet volgens een bestaand patroon maar volgens iets wat in mijn hoofd zat. En inmiddels heb ik het op papier gezet! Of op PDF-zo je wilt. Dus een nieuw gratis haakpatroon is een feit. Hij staat erop bij 'Haakpatronen van De Fransze Slag'(klik) dus ik zou zeggen: neem een kijkje en probeer hem uit: de enige echte Spiraalpannenlap!

2 Oktober 2018

Het duurde even voordat ik weer genoeg inspiratie had om een stukje tekst vol te krijgen. De mooie sjaal van Katia 'Warmy' voor mijn moeder is inmiddels af maar omdat ze hem nog niet heeft, laat ik hem hier ook nog niet zien...lekker pûh. Anders is het verrassingseffect natuurlijk wel vakkundig om zeep geholpen. Nu had ik het eerder al eens over UFO's en WIP's. Dat iedere haakster en/of breister zich daar wel in herkent namelijk: te veel projecten. Afgelopen week kwam ik tot de ontdekking dat mijn aantal UFO's en WIP's toch wel een hoogtepunt heeft bereikt. Want ik kreeg zoveel leuke dingen onder mijn neus waar ik enthousiast aan begonnen ben dat de stapel steeds hoger werd. Vorige week was ik aan het snuffelen gegaan door mijn wolvoorraad. En helaas; ik heb geen prachtige mooie houten antieke vitrinekast waar ik ze in kan bewaren. Alles zit in plastic zakken verdeeld over diverse kasten achter saaie witte deuren. Toen kwam ik erachter dat ik van heel veel soorten garen precies 1 bol heb. Niet meer, niet minder. Daar moet wat mee te doen zijn, dacht ik zo. En dat klopt. Ik heb mijn favoriete Nederlandse YouTube kanalen opgezocht en ben aan het proberen gegaan. Het resultaat was dus nog meer onafgemaakte projecten. Ik heb besloten dat in ieder geval twee daarvan af moeten zijn voordat ik aan iets nieuws ga beginnen (leuke bijzondere tussendoortjes niet meegerekend ;-) ). Dit zijn twee sjaals. De eerste is 'Siems favoriete Colsjaal'-klik voor het filmpje van het haakkanaal 'Made by Siem.' Door een mede haakfanaat werd ik daarop gewezen en ik had precies de perfecte bolletjes daarvoor liggen (de groene op de linkerfoto). Maar toen...tijdens mijn 'graai tussen je bolletjes en gij zult vinden'-zoektocht kwam ik nog een bol 'Papatya Batik Silver'-klik tegen waar ik een tijdje terug mijn trui van gehaakt heb (middelste foto). Eén bol doe je in theorie niet zoveel mee. Maar Papatya gooit gewoon 360 meter op een bol en dat biedt mogelijkheden. Wendy Rademaker van het gelijknamige haakkanaal heeft een prachtige sjaal gemaakt met één bol Papatya Batik. De 'Wendy's Ocean Shawl'-klik voor het filmpje. En ik ben verliefd! Beide sjaals zijn dus bezig om af te komen en ik ben van plan om dat geen weken te laten duren :-) Dan kwam ik nog meer '1 van elk'-bolletjes tegen. En om nou 20 sjaals te maken voor van de winter; tikkeltje overdreven. Maar als ik nou eens een deken ga maken? Nog één? Ja. Nog één. Maar dan eens niet volgens het bekende Granny patroon of volgens de C2C steek. Nee, iets sierlijkers wilde ik. Iets mooiers. En zo kwam ik bij het haakkanaal 'Vonnes Creaties' uit. Een tutorial van Vonne volgen is alsof je op afstand aan het theeleuten bent terwijl je heerlijk aan het haken bent. En ik weet dat ik daar niet de enige in ben ;-) Hoe dan ook, Vonne had een patroon wat gebaseerd is op de overbekende Southbay Sjaal/Omslagdoek. Maar dan als vierkant. Zij noemt het de 'Southbay Babydeken'-klik voor het filmpje maar hij kan natuurlijk groter gemaakt worden. En hiervoor zijn mijn eenzame single bolletjes perfect! En dat ruimt ook meteen lekker op in mijn kast (ja ja...droom lekker verder!) Maar goed, we zijn dus lekker bezig, overduidelijk in de herfst aanbeland en we genieten gewoon weer lekker van elke steek!

13 September 2018

Ze is op kamp, mijn jongste van net elf. Het is het schoolkamp van groep 8 en anders dan de meeste basisscholen, gaat onze school aan het begin van het jaar. Omdat het einde van het jaar al druk genoeg is. Dus is ze gisteren met de hele klas op de fiets naar Den Helder gestapt en daar vandaan met de boot naar Texel. Wij wonen zo'n 40 kilometer bij Den Helder vandaan. Mijn jongste is geen fietsster. Ze rent en loopt naar school. Gaat op de spacescooter overal naartoe en eventueel op skeelers en danst d'r longen uit d'r lijf. Maar fietsen...dat is niet haar 'cup of tea'. En dan is 40 kilometer best een stukkie. In de regen. Dus toen ik foto's kreeg van de moeder die meefietste van 24 lachende kinderen en 1 bijna niet te vinden kleine kabouter die keek alsof ze in de hel op aarde was beland moest ik even tien keer slikken. Het was overduidelijk: ze vond het níet leuk en had het zwaar. Het moet gezegd worden: ze heeft niet geklaagd en wilde niet geduwd worden maar toch: mijn kind had het zwaar en ik was er niet bij. Gelukkig kon diezelfde moeder ook melden dat ze eenmaal op de boot stond te lachen en te zwaaien en de eerste foto van Texel was veelzeggend met een grote grijns op haar gezicht en een cavia op schoot. Het weer is goed vandaag en ongetwijfeld zal ze genieten van alles wat het prachtige Texel te bieden heeft maar ik zal blij zijn als ze er weer is. Wat morgen is...ik weet het: waar hébben we het over...
Bij gebrek aan deze knuffel op de bank heb ik maar een andere knuffel gepakt. Een grote bol wol met de naam 'Warmy' van Katia (klik). Wat een heerlijk warm en zacht knuffelgaren! Het wordt een sjaal voor mijn moeder en ik weet nu al dat ik het jammer zal vinden als hij af is.

Dan is ook mijn okergele trui af. Je weet wel, die gele waarmee ik buiten mijn comfort zone ben getreden want 'zij die nooit geel draagt' was verliefd geworden op een mooie okergele bol. Inmiddels zijn bijna 5 van deze bollen verwerkt tot een superleuke kanten trui en ik ben er helemaal van ondersteboven. Want vaak zit iets wel in je hoofd maar moeten je handen het nog wel 'even' maken. In dit geval is het weer gelukt en ik ben een trui rijker. Mét mooi Edelweissknoopje ;-)

Met deze kleuren is toch wel definitief het pad naar de herfst ingezet en we hebben vorige week eens goed naar de tuin gekeken. Afgelopen zomer hadden we een overschot aan Akelei welke we (lees: manlief in een enthousiaste bui) toch wel redelijk rigoureus verwijderd hebben. Dat moest ook want hij overwoekerde alles. Nu lazen we overal dat oktober niet alleen de beste tijd is voor het planten van bollen maar ook voor het planten van de vaste tuinplanten. Heeft iets te maken met nog steeds warme grond en verse frisse herfstregen. De paar planten in de tuin die het nog steeds goed doen komen bij Bakker uit Hillegom (klik) vandaan. Dus dit jaar heb ik weer eens de gok gewaagd en mooie planten en bollen besteld. Levertijd: eerste helft van oktober. Dus ik moet geduld oefenen...waar ik nou net een chronisch gebrek aan heb. Maar goed, ik heb dus een prachtig pakket tegoed en als het klopt met wat ik in mijn hoofd heb zullen we er volgend voorjaar prachtig bijzitten buiten. Tussen narcissen, tulpen, ranonkels en een kleurenpracht waar een wolwinkel jaloers op zou worden. Als het goed is...

Liefs, Marieke

7 September 2018

De meiden zijn nu een week naar school en wat genieten ze overal weer van. De jongste is begonnen in Groep 8 en de oudste maakt zich op voor een pittig jaartje 3Havo. Ik vond het heerlijk om ze thuis te hebben en ze hebben zich prima vermaakt dus het is weer ontzettend stil in huis. Voordeel is wel weer dat ik mijn eigen muziek kan draaien want na allerlei soorten muziek wat via telefoons en tablets door huis schalde ben ik toe aan wat anders. En vandaag heb ik zin in 'Clannad'. Dat heb ik altijd als het regent; dan heb ik zin in 'Clannad', 'Enya' of 'Secret Garden'. Heerlijk herfstig. Hoe dan ook, er zijn geen nieuwe haakprojecten maar ik keek vanmorgen naar iets wat al zo lang bij me is dat ik me eigenlijk niet eens meer kan herinneren dat het er niet was. Al jarenlang staat het in mijn kamer; eerst in Friesland in de kamer van een 'bijna-puber', daarna in Almere in de kamer van een 'professionele puber' en daarna in alle huizen waar ik met Martin gewoond heb. Het is in 1989 gemaakt door mijn moeder. Toen zij ooit begon met haar winkeltje met zelfgemaakte kinderkleding maakte zij ook decoraties van stof. Daartoe behoorden ook dozen. Van dik karton sneed ze zelf de onderdelen en tot op de dag van vandaag herinner ik me de moeite waarmee dat gepaard ging. Toch deed ze het. Deze onderdelen werden voorzien van de mooiste stoffen en bijpassend decoratie papier. En wanneer het in elkaar gezet was voelde het als hout; zo stevig was het. Ik vond het altijd net toverij... Ik dacht altijd dat ze 's-avonds, als ik sliep, op haar kamer zat als lieve creatieve heks en met haar bezem en toverstaf zwaaide en de naaimachine en de materialen aan het werk liet gaan. Mickey Mouse in Fantasia is er niks bij. Haar pronkstuk was een grote doos die in de kamer op de grond stond waar volgens mij haar naaitoebehoren in bewaard werden. En stofjes in allerlei motieven en kleuren. Ze maakte grote dozen en kleine dozen en ik vond ze allemaal even prachtig. En toen maakte ze er eentje voor mij. Niet zomaar een doos. Het was een make-up doos voor 'Later als je make-up gaat gebruiken.' Ik was twaalf. Eerst bewaarde ik er pennen en papier in en gummetjes in allerlei vormen. Daarna kwamen er voorzichtig wat geurtjes in en uiteindelijk werd het de make-up doos waarvoor hij bedoeld was. En dat is het nog steeds. Hij staat op mijn nachtkastje als pronkstuk en gebruiksvoorwerp. Want hij wordt nog steeds gebruikt, dagelijks. En nog nooit (afkloppen!) is er iets gescheurd, afgebroken of heeft er iets losgelaten. Pure kwaliteit van inmiddels bijna 30 jaar oud. Niet alleen de stof is nog steeds schitterend, het fiberfill wat in het deksel zit en in het rode gedeelte is nog steeds even zacht. Hij is me nog steeds even dierbaar en mocht weleens even in het zonnetje gezet worden. En mijn moeder daarmee natuurlijk ook! Want zoiets maak je niet alleen met talent, tijd en de juiste gereedschappen. Toewijding en liefde zijn minstens even belangrijk. Waarschijnlijk dat ik daarom al in ieder geval 30 jaar zo goed slaap ;-) En de bezem? Die heeft ze nog steeds!

31 Augustus 2018

De koolmeesjes vliegen af en aan in de tuin, het is een gekwetter van jewelste en ze zijn zichtbaar dolblij met de zonnebloempitten die ik in het voederhuisje heb gestrooid. De zon schijnt op een bepaalde manier door de bladeren van onze bomen zoals dat alleen aan het einde van de zomer gebeurt en voor het eerst sinds weken zit ik overdag in lange mouwen. Het is dat ik weet dat er voor komende dagen weer lekker zomers weer voorspeld wordt maar anders kreeg ik zin om in een lange maillot, corduroy rok, lange leren laarzen en een dikke omslagdoek het bos in te  gaan. Goed, die rok mag eventueel ook een spijkerrok zijn...houd het er maar op dat ik vroeger teveel Rosamunde Pilcher heb gelezen ;-) . Hoe dan ook, de zomer en de herfst dansen momenteel om elkaar heen en ik geniet ervan. Ik was natuurlijk op vakantie al begonnen aan een mooie rood/roze/oranje deken. Die groeit langzaam maar hij groeit. Veel haaksters en breisters zullen zich hierin herkennen: je bent nooit met maar één project bezig. Ik dus ook niet. Ook ik heb vele WIPS liggen. De eerste keer dat iemand mij vroeg wat mijn wips waren klonk het mij eerder als een onfatsoenlijk voorstel in de oren. Inmiddels weet ik beter en weet ik dat het staat voor een Work In Progress en dat er niets onfatsoenlijks aan is. Hetzelfde geldt overigens voor die andere afkorting: de UFO. Niets buitenaards of spannends...simpelweg een Un Finished Object. Ik persoonlijk ga voor de WIP...dat klinkt in ieder geval als iets waar nou ja...aan gewerkt wordt. Zo ben ik naast de deken begonnen aan een nieuwe trui voor de herfst/winter. Wat kleuren betreft ben ik volledig mijn comfort zone uit gestapt. Ik houd van zo ongeveer alle kleuren van de regenboog. Die hangen in mijn kast, daar haak ik mee en ik ben dol op de architectuur van Hundertwasser en Gaudi. Behalve geel. Ik heb niks met geel. Ik vind dat het me niet staat, het maakt me bleek en het enige mooie geel vind ik narcissen en de zon. Dus. Maar ook kijk ik wel uit om 'nooit' te zeggen. En dat is maar goed ook want ik ben verliefd geworden. Ik ga vreemd bij het leven want ik heb een prachtig garen gevonden bij Zeeman (klik). Het is Julia (in de webshop alleen in de standaard kleuren). Julia kende ik al een tijdje en heb met haar gewerkt toen ze grijs en wit was. Maar nu heeft Julia een upgrade gehad en lag ze naar me te lonken...in geel. Okergeel weliswaar maar toch...geel. Tegen zoveel geflirt was ik niet opgewassen en toen het prijskaartje ook nog aangaf '3 halen, 2 betalen' ging ik overstag. Dus ik heb mezelf over mijn aversie tegen geel heen gezet en ben begonnen aan een superzachte heerlijke trui. In geel…

Het patroon is een gratis patroon van Wolplein (klik) en haakt heerlijk weg. Van oorsprong is het een patroon voor een sjaal maar door minder steken op te zetten heb je de basis voor een trui. Gewoon het diagram volgen en het komt goed. Nu maar hopen dat er niet nog een spontane WIP tussendoor komt ;-)

Dan zijn we bij ons nogal fan van pasta. En dan vooral met de saus van GrandItalia. Ik weet het...een echte foodie maakt haar saus natuurlijk zelf en piekert er niet over om het uit een pot te halen. Maar hé! Ik ben geen foodie ;-) Maar zo lekker als ik de saus vind, zo mooi vind ik de flessen ook. Dus sinds een paar maanden staat er in huize Douwes een verbod op het weggooien van deze flessen en sinds deze week begrijpt de rest ook waarom. Want wat doen ze het goed als vaas! Om blij van te worden. Dus hieronder wat foto's van mijn gerecyclede vazen en mijn twee WIPS :-)

24 Augustus 2018

Gerard Cox wist het al langer: een perfecte mooie zomer begint zowat in mei en het lijkt alsof er geen einde aan gaat komen. Iedereen is het er denk ik wel over eens dat deze zomer inderdaad zowat in mei begon en pas nu iets mildere vormen aan begint te nemen. Al zou het niet de eerste keer zijn dat er in september nog een bloedhete week uit geperst wordt. Ik heb een foto waar ik met mijn puber van toen 9 maanden in een zwembadje achter in de tuin zit met de datum van 2 september erop geplakt. Al zal menig haak/brei fanaat het met me eens zijn: in de herfst en winter mag je helemaal los gaan met zelfgemaakte sjaals, mutsen, truien, jassen en omslagdoeken. Dus een grote ramp is het verstrijken van de tijd niet.

We hebben een heerlijke vakantie in het warme Oostenrijk gehad dus voor diegenen die persé naar het diepe zuiden rijden alleen voor het mooie weer: niet doen! We hebben twee schitterende weken gehad met slechts 1 regenbui op de teller. Ik had twee prachtige omslagdoeken meegenomen voor de frisse avonden en mijn kersverse nieuwe blauwe trui. Die zaten in de koffer en bleven in de koffer. De Oostenrijkse zomeravonden waren een aangename 22 graden.

Overdag was het vaak te warm om te haken dus ik ben op pagina 395 van mijn 1430 pagina's tellende uitgebreide editie van 'The Lord of the Rings' boek (Frodo verveelt immers nooit) maar 's-avonds is het gelukt om een trui af te werken en om een begin te maken aan een nieuwe deken. De trui is, wederom, een eigen patroon in de V-steek en gehaakt met 8 bolletjes Victory van Lammy yarns (klik). Een tijdje geleden trakteerde mijn moeder mij in een winkel. De gemiddelde vrouw wordt blij van geurtjes, chocolade of bloemen maar niemand die een vrouw beter kent dan haar eigen moeder en dus kreeg ik garen en knoopjes. En omdat wij nou eenmaal Oostenrijks bloed door onze aderen hebben lopen werden we op slag verliefd op knoopjes met de Edelweiss bloem erop. En die sieren nu de bovenkant van mijn mooie koraalrood-oranje trui. In diezelfde winkel, Zus en Gus (klik), kreeg ik ook 5 bollen Tosca Light van Lang Yarns (klik) cadeau! En omdat ze in de aanbieding waren voelde ik me niet al te schuldig ;-) Met deze bollen Tosca Light ben ik in Oostenrijk begonnen aan een nieuwe deken. Ik was eerst begonnen aan een omslagdoek, toen aan een gewone sjaal maar omdat er scheerwol in zit prikt het behoorlijk. Bovendien was een sjaal of omslagdoek voor dit garen wat te simpel vond ik persoonlijk. Nu ben ik thuis de koukleum en ben ik eerder aan een deken toe dan manlief dus ik ben begonnen aan een mooie 1-persoonsdeken, helemaal voor mij alleen, jiehoe! Ik haak hem volgens de join as you go techniek en wat wordt 'ie mooi! Ik denk dat hij met 5 bollen iets aan de smalle kant wordt dus ik ga er denk ik t.z.t. een rand van effen granny squares omheen haken. Roze of bruin, dat weet ik nog niet. Maar ik lig niet koud deze winter, mocht ik hem op tijd af krijgen!

Zo, de kop is er weer af. We gaan hier de laatste week van de zomervakantie in en dan gaat de puber naar 3Havo en mijn jongste telg, die op vakantie 11 is geworden, naar groep 8! Oef...

16 Juli 2018

Zomaar ineens is bijna het schooljaar voorbij. Traditiegetrouw wordt er in die periode een feestje op school gevierd; de zgn. Meester- en Juffendag. En zoals elk jaar horen daar toch cadeautjes bij. Vorig jaar heb ik voor beide juffen een mooie tashanger gehaakt en ook dit jaar ben ik tamelijk los gegaan ;-) Ook doe ik elk jaar iets met de naam van dochterlief. Want tja, als je Jasmijn heet is het natuurlijk wel leuk om er Jasmijnthee bij te doen. Ook toen de oudste nog op de basisschool zat deden we er Rozenthee bij (dat lag het dichtst bij Rosalie) en altijd werd dat gewaardeerd. Dit jaar ging ik in eerste instantie voor onderzetters in de lievelingskleuren van juf. Maar de onderzetter viel ietsjes te groot uit. Zo groot dat hij in een metalen ring paste en ineens viel de fout bijzonder goed uit als dromenvanger! Maar ja, ik had nog steeds geen onderzetters. Uiteindelijk besloot ik een simpele grote cirkel van stokjes te haken met een supergave rand er omheen gebaseerd op de Blije Raamhangers van het het haakkanaal Made by Siem (klik). En ik moet zeggen: het is bijzonder goed uitgevallen! Toen zat ik 's-avonds met een kop koffie heerlijk het internet af te struinen naar leuke, en vooral voor mij nieuwe, patroontjes. Zo kwam ik terecht op het haakkanaal van twee Spaanse dames met haakpatronen waar je bijkans van op je knietjes ter aarde stort. En zij hebben een haakpatroon voor veren. Mooie veren die perfect pasten bij mijn Onderzetter-Dromenvanger. Het resultaat maakte mij blij. Het patroon vind je op het kanaal van Esperanza y Ana Celia Rosas (klik). 
Nu gaat mijn Spaans niet verder dan Olé en Grazias dus ik ben erg blij dat ze goede Engelse ondertitels hebben. Maar wees gewaarschuwd: ze zijn vreselijk verslavend om te haken! Dan heb ik op Instagram vorige week de vraag gesteld of het zinvol zou zijn om mijn blog ook in het Engels te schrijven. Met ongeveer 640 volgers (klik) waarvan het merendeel geen Nederlands spreekt/leest leek me dat een goede vraag! De reacties waren positief zolang ik het ook maar in het Nederlands bleef schrijven. Uiteraard! Het wordt een hele uitdaging want mijn Engels is wel goed maar het is en blijft geen Nederlands. Dus vanaf vandaag vind je ook een Engelse versie (klik) van mijn schrijfsels!

Liefs,
Marieke

6 Juli 2018

Je hebt van die periodes dat er in een maand nauwelijks iets gebeurt en soms heb je een week die voelt als een maand. Afgelopen week was zo'n week. Ik was jarig (hieperdepiep hoera! Ik ben nu 41!), we vierden onze 19e trouwdag, onze jongste heeft het hele weekend in het theater opgetreden met haar streetdancegroep en zit zich nu serieus af te vragen of een carrière als dansjuf misschien iets is, onze oudste heeft zich zondag door de mangel laten halen tijdens de infodag van Defensie en was na al dat drillen overtuigd van haar keuze om wellicht bij de Landmacht of Marechaussee te gaan en tussendoor hebben we afscheid moeten nemen van de opa van manlief die een respectabele 94 jaar is geworden. Gelukkig overwegend leuke dingen en eerlijk is eerlijk: de avond voor je verjaardag met 4 schatten van meiden borrelen in een strandtent in Bergen, de zon onder zien gaan en even na middernacht half lallend toegezongen worden is op z'n zachtst gezegd heerlijk!
Heb ik tussendoor dan wel gehaakt? Ja natuurlijk. Maar het ontbrak regelmatig aan tijd. Toch is het me gelukt om een groot project af te krijgen! Iets waar ik supertrots op ben omdat het een bestaand idee is gemixt met Fransze Slag-details. De meesten die haken of in de mode zitten kennen de term 'shrug' wel. Een vest wat ontstaat uit een simpele grote vierkante lap. Ik had er ooit al 3 gemaakt maar die zijn voor de winter. Ik wilde er nu eentje voor de zomer. Een flubberig model voor op de camping. Een paar weken geleden kocht ik bij Xenos een paar bolletjes minicakes. Dit naar aanleiding van een filmpje op het youtube kanaal van Vonnes Creaties (klik). Zij was enthousiast dus werd ik het ook. Als basis heb ik een patroon gepakt van een kanten kleedje (lachen is toegestaan!) uit een oude editie van 'Haakwereld'. Daar heb ik verder op geborduurd en uiteindelijk heb ik een prachtig zomervest gekregen helemaal in mijn eigen, net niet standaard, stijl! Ik ben er superblij mee en het is weer eens iets totaal anders. Wat staat er verder op de naald? Op dit moment een trui met garen van Papatya in de kleur Papatya Batik Silver Oase (klik) wat ik bij Pera & Pasha gekocht heb. Een heerlijke snoepwinkel voor elke garenverslaafde! En daarnaast was er gisteren een vriendje van Douwes Junior de Tweede te spelen. Met zijn Rubiks Cubus. Hij was te beleefd om het te vragen maar dochterlief regelde dat wel even: 'Mam! Ik denk dat hij ook wel een hoesje voor zijn kubus wil!' Zo doe je dat dus ;-) Niets meer aan doen. 

Liefs,
Marieke

27 Juni 2018

Iedereen die haakt, breit of knutselt op een ander vlak heeft ze wel liggen: van die materialen waar je eigenlijk op dat moment niets aan hebt of niets mee kunt maar waar je wel helemaal gelukkig van wordt gewoon door het hebben ervan. Omdat ze er mooi uitzien, omdat ze heerlijk aanvoelen of gewoon omdat op dat moment jouw naam erop stond. Zo had ik een klein stapeltje bolletjes garen liggen waar ik absoluut nog geen bestemming voor had. Bandgaren in twee totaal niet bij elkaar passende kleuren. Maar toch wilde ik ze hebben. En zelfs toen ik nog steeds niet wist wat ik ervan wilde maken, kocht ik er nog een bolletje van een ander materiaal bij. Nu had ik nog meer 'wat moet ik hiermee'-materiaal. Maar ja, het voelde zo zacht en het zag er zo prachtig uit. Nu heb ik jaren geleden in Oostenrijk zes bolletjes garen gekocht van een prachtige acryl/katoenmix. Heerlijk zacht in mooie kleuren. Daar heb ik een zomertrui van gehaakt en jawel...ik had maar vijf bolletjes nodig. Eén bolletje over van een garen wat hier niet te krijgen is. Die lag daar dus maar te liggen. Vorige week wilde ik eens de krokodillensteek proberen. Een prachtige steek die vooral geschikt is voor mensen met veel geduld. Eigenlijk val ik daardoor op de voorhand al af ;-) Maar hij werd supermooi. Ik werd er blij van maar wist ook dat ik met dat ene bolletje niet ver zou komen. Ik plaatste een foto op mijn Instagramaccount (klik) en vroeg mijn 635 (jiehoe!) volgers om raad. En goede raad hoeft niet altijd duur te zijn bleek meteen. Susy van het account #knotsosquare (klik) gaf me het idee van een wandhanger. Nu ken ik ze voornamelijk in wit, grijs of wit met grijs. Maar ja, ik ben van de kleurtjes en ineens plopte er iets: mijn stapeltje bolletjes waar ik nog niks mee kon! Dit zou weleens de ultieme match kunnen zijn! En dan begin je. En ga je verder. En probeer je allerlei steken uit die eigenlijk best goed bij elkaar blijken te passen. Zo zit de touwsteek erin, de stersteek, de puffsteek, de gekruiste stokjes en de popcornsteek. En soms doet ook gewoon een toer driedubbele stokjes het erg goed. Onderweg kom je nog een half bolletje katoen met goudglitter erin tegen en die blijkt perfect te zijn voor de details; een toer vasten hier en daar voor de broodnodige variatie en de lossenketting over andere steken gehaakt...doet het altijd goed. Drie dagen later heb je ineens een joekel van een wandhanger aan je muur hangen die absoluut 'Fransze Slag'-waardig is. Kleuren die je normaal gesproken niet bij elkaar zou zetten in een patroon wat ook niet standaard is. Helaas zijn wij nog niet van onze rode wand af want dat is dan weer een zgn. 'mismatch' maar de hanger hangt! Ik heb een project gevonden voor mijn stapel bolletjes en het laatste bolletje uit Oostenrijk heeft een waardige bestemming gekregen. Ik ben er blij mee!

18 Juni 2018

Ineens was de hype terug: de Rubiks Kubus! Jongste dochter is helemaal verslingerd aan de blokjespuzzel en heeft er inmiddels twee in bezit. Heel grappig, deze zijn kleiner dan de standaard 4x4 kubussen: ze zijn 2x2. Maar om nou te zeggen dat dat het makkelijker maakt...vergis je niet! Om te voorkomen dat ze zoekraken op school of verwisseld raken (die is van mij! nietes! welles! nietes!) heb ik voor elke kubus een hoesje gehaakt. Ze zijn perfect om restjes op te maken en zien er, eerlijk is eerlijk, ook nog eens heel tof uit. Het patroon heb ik inmiddels uitgeschreven met foto's erbij al zal de gemiddelde haakster niet echt een patroon nodig hebben ;-) Maar toch, hij staat erbij! Hij is te vinden op mijn pagina 'Haakpatronen van De Fransze Slag' en ik zou het superleuk vinden om te horen wat je ervan vindt!

Liefs,
Marieke

14 Juni 2018

Deurstoppers, twee stuks, in blauwtinten. Alstublieft. Zo luidde mijn laatste bestelling voor mijn webshop. Het liet wat langer op zich wachten en ik heb mezelf talloze keren in acht moeten nemen maar gisteren heb ik ze dan eindelijk vol trots kunnen overhandigen. Want wat waren ze goed gelukt! Mijn eigen deurstoppers zaten in mijn ogen te vol met fouten dus kon ik niet met goed fatsoen verkopen. Als ik iets verkoop moet het aan mijn eigen eisen voldoen. Inmiddels doen mijn eigen deurstoppers dat allang niet meer. Ja, ze doen nog steeds waarvoor ze bedoeld zijn: ze weerhouden onze openslaande deuren van dichtklappen. Maar ze zien er inmiddels niet meer uit als deurstoppers maar meer als de Lachende Boeddha 2.0! Al worden we daar natuurlijk dan weer erg vrolijk van ;-) Maar goed! De nieuwe deurstoppers zijn klaar en inmiddels is mijn eigen haakpatroon daar ook op aangepast...zie 'Haakpatronen van De Fransze Slag'. Ze zijn superstevig, lekker zwaar (kilootje of 5 p.st.) en hoog genoeg voor de deuren want ook dat was iets waar ik zelf steeds tegenaan liep: de deuren zwiepten overal overheen. Maar ook dat probleem is dus opgelost en ik vind ze prachtig geworden. En gelukkig was de ontvangster er ook blij mee ;-) Dus bij deze laat ik ze vol trots zien: de deurstoppers 'Kreta-Style'! Dat ze maar op vele mooie zomerdagen de deuren open mogen houden...

Liefs,
Marieke

12 Juni 2018

Zoals bekend heb ik twee dochters. Heerlijke meiden van 14,5 en bijna 11 (nog een paar maanden, dan ben ik geen tiener meer maar een elfje mama!). Van huis uit heb ik geleerd om wat kleding betreft niet met de kudde mee te lopen maar je eigen smaak te ontwikkelen en die te laten spreken om zo uit te dragen wie je bent. Het gevolg daarvan is dat ik zwart, grijs en wit zoveel mogelijk probeer te vermijden en dol ben op kleur. Heel veel kleur. Op diezelfde manier probeer ik mijn dochters ook te laten weten dat ze hun eigen gevoel moeten volgen en zich niet met de 'must have'-trend mee moeten laten slepen. Behalve als dat toevallig in hun eigen straatje past natuurlijk. Ik zelf dank bijvoorbeeld de modewereld op mijn blote knietjes voor alle bloemenmotieven die er momenteel te vinden zijn. Maar goed, de kledingvrijheid van de dochters. Daar ging het over. Vanmorgen wilde Douwes Junior de 2e naar school met Sokken in Crocs. Ik weet niet hoe het met jullie zit maar zo ongeveer daar ligt mijn grens. Ik voelde me verplicht om mijn kind tegen zichzelf in bescherming te nemen. Dat maakte ik dan ook duidelijk maar meteen kreeg ik de bal teruggekaatst door Douwes Junior de 1e die het voor het Bijna-Elfje opnam. 'Mam, ik mocht ook altijd alles aantrekken naar school en daar heb je nooit moeilijk over gedaan en dat is ook goed gekomen!' Tja, daar had ze gelijk in. Zij ging met allerlei mogelijke en onmogelijke klerencombinaties de deur uit en mijn enige eisen waren: het moet schoon zijn en fatsoenlijk. Toen haar ponnie begon te groeien draaide ze er met behulp van een elastiekje een prachtige palmboom van die maandenlang bovenop haar koppie prijkte, met enige regelmaat vroegen klasgenootjes zich af waarom zij niet wisten dat ze verkleed naar school mochten en ik heb nooit iemand met meer flair sokken in slippers (!) zien dragen. En met Douwes Junior de 1e is het prima in orde gekomen. Ze draagt kleding waar ik me in kan vinden en waarin ik haar met goed fatsoen gerust de deur uit durf te laten gaan. Ik kom in de Mediatheek op school regelmatig dames tegen waarvan ik denk: 'Eh...zomaar voor de grap: weet je moeder dat je bijna niks aan hebt?' Maar goed, terug naar het Bijna-Elfje. Sokken in Crocs. Het onderwerp van gesprek kijkt mij vrolijk aan. Zelfverzekerd en vooral niet geïnteresseerd in wat anderen van haar schoeisel zouden vinden. Zij vindt het lekker zitten (en stiekem weten we allemaal gerust wel dat sokken in crocs inderdaad lekker zitten!) en is niet van plan om ze uit te doen. Nee, ik hoef haar niet tegen zichzelf in bescherming te nemen. Hoogstens een schietgebedje prevelen voor degene die het waagt om iets van haar schoeisel te zeggen. Natuurlijk heeft haar grote zus gelijk: 'Gewoon laten gaan mam, het komt vanzelf goed!' Ja, het komt vanzelf goed.

Liefs,
Marieke

8 Juni 2018

Naast haken en lezen ben ik ook dol op ons tuintje. Niet piepklein maar ook zeker geen grote lap grond. Precies goed eigenlijk. Heb ik groene vingers? Ik durf het niet echt van mezelf te zeggen. Ik ben meer een 'Moeder Natuur heel erg haar gang laten gaan'-type. We plukken wel zoveel mogelijk onkruid eruit (waar manlief iets secuurder in is dan ik), knippen uitgebloeide bloemen eruit en proberen te voorkomen dat planten elkaar overwoekeren. O ja, we proberen ook zaadjes van bloemen op te vangen zodat we meer van elk krijgen. Met de witte Akelei is dat dit jaar iets té goed gegaan waardoor we een zee van witte bloemen hadden een paar weken geleden. En eerlijk is eerlijk: het was niet helemaal de bedoeling maar wel een prachtig gezicht. Ook ben ik dol op rozen en een paar jaar geleden heb ik, voor het eerst, via een postorderbedrijf een klimroos laten komen. Het zou een bijzondere lila-kleurige bloem moeten zijn. Ik was helemaal in de gloria want een lila roos...wie heeft die nou in de tuin staan? Niet veel mensen. En uiteindelijk ikzelf ook niet want blijkbaar lopen de meningen over de kleur lila nogal uiteen. Hoe dan ook...ik heb prachtige zalmkleurige bloemen! Nu is het meestal zo dat waar rozen zijn zijn ook bladluizen. Bah. En hoezeer ik ook van de natuur houd, dood moeten ze. Voorheen spoot ik ze helemaal plat maar nu kwam ik laatst iemand tegen in de bouwmarkt die mij wees op de site 'Oma weet raad.' Vooruit, laten we dat maar eens proberen. En ik lag helemaal in een deuk toen ik een paar gekneusde teentjes knoflook onderaan bij de stam in de grond stopte. Maar het hielp! Binnen een dag waren de luizen hardstikke dood! Op een milieuvriendelijke manier. Nu is het wel zo dat je regelmatig een nieuwe teen in de grond moet stoppen want de werking is niet heel langdurig. Maar dat geeft niet. Als ik kan voorkomen dat ik giftige troep moet spuiten offer ik graag een bol knoflook op. Of twee. En nee, na de eerste snuffeltest bleken de rozen nog steeds naar rozen te ruiken en niet naar knoflook, haha! Gisteravond was het al donker en de bloemen stonden er prachtig bij. Ik heb een paar foto's gemaakt met de flits en wat kwamen de kleuren mooi tot hun recht! Daar wil ik jullie natuurlijk wel van mee laten genieten. Dus ziehier: mijn Lilakleurige Knoflookrozen by Night!

En nu maar hopen dat ze nog een tijdje zo mooi blijven en de weg langs de schutting weten te vinden. Die wordt verstopt door een bruidssluier en ik weet het: weinig mensen zijn fan van bruidssluier maar ik vind het een prachtuitkomst voor het creëren van een groene natuurlijke tuinafscheiding met prachtige witte bloemen. Heb ik hem zelf in de grond gezet? Nee. Onze vorige buren hebben hem ooit geplant maar, gek genoeg, is hij daar nooit aangeslagen. Het is met deze klimplant niet anders dan met andere woekerklimplanten: bijhouden en kortwieken. Dan is het prima te doen. Dat gezegd hebbende: als je me zoekt...ik ben in de tuin :-) Alvast een prachtig weekend toegewenst!

Liefs,
Marieke

6 Juni 2018

Een van de dingen die je nodig hebt als je dingen radicaal of iets minder radicaal verandert is feedback. Veel mensen vinden het eng om te zeggen dat ze iets niet mooi of niet handig vinden. Zo jammer en wat een gemiste kansen. Niet alleen voor jou maar zeker ook voor degene voor wie het bedoeld is. Gelukkig heb ik mensen in mijn omgeving die gelukkig weten dat ik feedback en tips juist wel kan waarderen en het dus ook melden. Grote dank daarvoor! Want anders had ik niet geweten dat bijvoorbeeld mijn eerst gekozen lettertype voor schele ogen zorgde en dat de geheel transparante achtergrond wel mooi is maar niet bijdraagt aan ontspannen lezen. En laat ik nou juist dat willen bereiken met mijn blog. Dus ik ben superblij met alle reacties, positief en negatief. Blijf ze vooral geven en dan blijf ik kijken of ik er wat aan kan veranderen.

Liefs,
Marieke

5 Juni 2018

Wat doe je als je niet langer dan een paar minuten kunt haken? Dan geef je je natuurlijk helemaal over aan die andere hobby: lezen, in mijn geval. Eén van de vele leuke voordelen van het werken in de Mediatheek is al die geweldige boeken waarmee je bent omringd. Goed, het merendeel van het Verbond der Pubers zal het niet met me eens zijn maar ik vind het heerlijk. Zo heb ik vorige week een superdeluxe Engelse uitgave van Jane Austens 'Pride & Prejudice' meegenomen. Ik ben Jane Austen fan. Als iemand die puber was in de Nineties en de geboorte van housemuziek heeft meegemaakt en daar niks mee had, leek het me een heerlijkheid om op een bal te verschijnen in een prachtige japon. In een koets uiteraard. En uiteraard zou mijn balboekje uitpuilen en zou ik al die ingewikkelde dansen vlekkeloos meedansen. Om vervolgens natuurlijk uit liefde met de meest romantische Mr. ooit te trouwen. Natuurlijk ken ik het verhaal van voor tot achter en heb ik de film en de BBC serie in bezit en talloze keren gezien. In het begin stond de filmversie met Keira Knightley me een beetje tegen. Ik was bevooroordeeld want we zijn natuurlijk schandelijk verwend met de lange serie van de BBC met Jennifer Ehle als jaloersmakend mooie Elizabeth Bennett en Colin Firth als
Mr. Darcy. Alleen al het uitspreken van die naam bezorgt je een romantische verliefde kriebel. Probeer maar eens: Mr. Darcy. Maar de film begon bij mij dus eigenlijk al met een 1-0 achterstand. Tel daarbij op dat voor Mr. Bennett Donald Sutherland was gestrikt en het werd 2-0. Ik ben fan van Donald Sutherland...echt waar. Maar een Amerikaan in een Jane Austen film? Nee. Niet doen. En als hekkensluiter deed Mr. Bingley in de film me nog het meest denken aan een tot leven gewekte Pluk van de Petteflet. Hoezeer Simon Woods zijn best ook doet. Het is een schrale troost voor hem dat hij waarschijnlijk geen flauw benul heeft van het bestaan van Pluk. Daarmee komt de film wel op 3-0 achterstand. En toch...ik heb hem nu wat vaker bekeken en ik kan me over de minpunten heenzetten en daadwerkelijk van de film genieten. Want ook al is Mr. Darcy niet Colin Firth, is
Mr. Bennett een Amerikaan en is Pluk tot leven gekomen...het blijft Jane Austen en dat blijft zwijmelen.

Liefs,
Marieke

2 Juni 2018

En dan is het ineens gedaan. Over en uit! De webshop van 'De Fransze Slag' is dicht. Vandaag kreeg ik ook de schriftelijke bevestiging van de KvK dus het is definitief. Alles (goed, bijna alles) is geregeld en ik ben weer een bedrijf armer. Maar op de 'Lijst der ervaringen' is het natuurlijk wel een hele mooie om aan te kunnen vinken. Eigen bedrijf opgezet? Check! Inmiddels is het me duidelijk dat ik niet de naam van de website hoef aan te passen. De link verandert in zoverre dat Jouwweb zichtbaar wordt. Niets om wakker van te liggen dus. Dit gaat in per 1 juli vanwege de maand opzegtermijn. Wederom: niets om wakker van te liggen.

Ik heb nog wel een laatste bestelling liggen die ik uiteraard gewoon met veel liefde en plezier af ga maken. Ze zijn ook bijna af: twee supermooie deurstoppers! Ik moest heel even wachten op de houten rondjes voor de bodem en nu moet ik nog heel even wachten tot het droog is buiten: mijn vulzand moet namelijk drogen maar ik verwacht dat wel ergens deze week te kunnen doen. En dan hopen dat ik net genoeg kracht heb om pijnloos de deksels erop te kunnen haken.

Het is wel een apart iets hoor...last van je nek en schouders door het haken. Ik raad het in ieder geval niemand aan. Alle mooie garens liggen naar me te gluren en te roepen. Alsof ze me over willen halen om stiekem in de donkere late uurtjes toch een paar steken te doen. Doen we dus niet. Luister naar je eigen lijf...zo belangrijk.

Wat ga ik verder nog met deze site doen? Het wordt dus een blog. In eerste instantie een haakblog maar wie weet gaat het verder en schrijf ik straks over alles wat me bezig houdt. Over boeken die ik mooi vind, films waar ik van kan genieten of gewoon de rare capriolen van zowel hond als kinderen. Wie zal het zeggen?

Hoe dan ook. Voor nu is dit de nieuwe opzet. 'De Fransze Slag 2.0' zogezegd. Nieuwe achtergrond, nieuwe layout en zelfs een nieuw lettertype. Ik hoop dat jullie me willen vertellen wat jullie ervan vinden. Word ik blij van!

Liefs,
Marieke

23 Mei 2018

Anderhalf jaar (vooruit niet helemaal: een jaar en 5 maanden) geleden besloot ik de stap te wagen. Ik sloot me aan bij al die mensen die een eigen webshop runden en daar enorm van genoten. 'Dat wil ik ook' was mijn idee. Bovendien wilde ik het eens geprobeerd hebben. Natuurlijk waren er mensen die zeiden: 'Oh, dat lukt nooit' maar ik heb altijd dat zinnetje in mijn hoofd… zeg nooit dat iets niet kan tegen degene die het doet.
En dus deed ik het.
Ik genoot er oprecht van. Ik kreeg veel bestellingen binnen en was blij met elk artikel wat ik verkocht. Maar je moet realistisch blijven dus in januari besloot ik mijn voorraad enigszins aan te passen. Ik stapte (een beetje) van de felle kleuren af en mikte op de pasteltinten. En eerlijk is eerlijk, ik vond dat rustige en kalme lichte garen best wat hebben. Maar verkocht werd het niet. Dan kun je twee dingen doen. Eigenwijs doorgaan en geld stoppen in iets wat vervolgens netjes in plastic stofvrij verpakt misschien wel jaren op een plank blijft liggen. Of het roer omgooien. Hart zegt één, verstand en portemonnee zeggen twee. De vele bestellingen die ik kreeg waren superleuk maar omdat ik ook mijn webshop regelmatig wilde vernieuwen én ik voor mezelf wilde blijven haken én af en toe een cadeautje wilde maken, haakte ik mezelf voorbij; ik haakte driedubbelop zogezegd. Met als resultaat een overbelaste nek. Uiteraard vond ik eerst dat er niks aan de hand was maar na waarschuwingen van de twee mensen waar ik wellicht misschien af en toe wel naar wil luisteren (moeders en manlief) moest ik het met frisse tegenzin erkennen: ik moet minder haken. Mijn eerste gedachte was: goed, je kunt me net zo goed meteen afschieten. Maar nadat het idee een beetje geland was bedacht ik me dat ik het ook anders kon doen. Als ik nou gewoon dingen blijf haken voor mensen die er om komen vragen, minder 'reclame' maak en stop met de webshop. Dan houd ik evengoed tijd over om ook nog dingen voor mezelf te maken. En kan ik cadeautjes blijven geven aan de mensen die dat waarderen. Dus...wat gaat het worden? Ik houd mijn haakblog want schrijven zit, net als haken, in mijn systeem. En wat in mijn systeem zit moet eruit. Bovendien vind ik het leuk om gratis patroontjes te blijven lanceren, gewoon omdat mensen er blij van worden. En wie weet kan ik fototutorials plaatsen over bepaalde steken, daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik ben groot fan van YouTube als gebruikster maar niet waar het gaat om zelf filmpjes maken dus dat laat ik aan me voorbij gaan en over aan de mensen die er wél gevoel voor hebben. Ken je gebreken noemen we dat. Of ik het onder deze naam kan blijven doen hangt af van een aantal factoren. Ik stond ingeschreven bij de KvK en de Belastingdienst dus daar ben ik nog niet uit. Bovendien schijn je in Jouwweb (waar deze site onder valt) wel heel gemakkelijk je gratis variant te kunnen upgraden naar een betaalde variant maar andersom schijnt niet zo makkelijk te gaan. Maar ja, aangezien de webshop stopt, kan ik de betaalde variant net zo goed ook stopzetten. Ook daar ben ik nog niet uit. Maar mocht het zo zijn dat de naam moet gaan veranderen dan laat ik dat uiteraard weten. Tot die tijd:
Tot 1 juni 2018: 50% karting op alles!

Liefs,
Marieke

29 December 2017

En ineens is het tijd om de balans op te maken. Zoals ik aan het begin van de maand al aangaf moest er nagedacht worden. Voornamelijk over de vraag: 'Wat wil ik en wat wil de klant?' Inmiddels ben ik daar uit en zal 'De Fransze Slag' in het nieuwe jaar een iets andere koers gaan varen. Ik zal mij voornamelijk gaan richten op accessoires voor in huis. Denk aan lampionnen, onderzetters, dekens etc. Maar dan in wat andere kleurstellingen dan ik tot nu toe gemaakt heb. Ik zal wat meer in de neutrale kleuren haken die wat meer bij de wens van de klant aan zullen sluiten. Want dat is natuurlijk wel de opzet van een webshop. En ik heb zin om daarmee aan de slag te gaan! Ik hoop jullie ook!
En waar wat nieuws gemaakt wordt moet ruimte gemaakt worden! Dus het is een feit....mijn eerste Sale :-) Kijk gerust of er iets voor je tussen zit en dan wens ik jullie alvast een prachtig, liefdevol en creatief 2018!

Liefs,
Marieke

11 December 2017

Met nog een paar weekjes in 2017 te gaan heb ik een verjaardag in het vooruitzicht. Ergens vorig jaar rond deze tijd besloot ik om van mijn hobby iets meer dan een hobby te maken. Ik wilde gaan proberen of ik haakwerk kon gaan verkopen. Totaal onwetend en zonder enige vorm van ervaring besloot ik de gok te wagen. Een vraag die om de hoek kwam kijken was de KvK. Wel of niet inschrijven? En hoe kijk ik daar nu, na bijna een jaar, tegenaan? Het heeft in zoverre voor voordelen gezorgd dat ik me geen zorgen hoefde te maken over wat ik waar deed, riep of opschreef. Ik hoefde geen rekening te houden met de vraag 'mag dat wel?' En dat zorgt voor veel rust. Is het me meegevallen? Eigenlijk wel. Ik had gehoopt iets meer daadwerkelijk uit de webshop zelf te kunnen verkopen maar aan de andere kant heb ik meer bestellingen gehad dan ik had verwacht. En aangezien de bestellingen totaal anders waren dan de items in de webshop is dat iets om over na te denken. Want natuurlijk is het heerlijk om spullen te haken voor je webshop die volgens jouw stijl zijn maar als ze ongebruikt, stofvrij verpakt netjes in je kast liggen te wachten, gaat er iets niet goed. Ik zal dus het nieuwe jaar wat meer spulletjes gaan haken waar echt vraag naar is. Dat houdt niet zo zeer in dat ik andere artikelen ga maken maar vooral in andere kleuren. Of misschien juist níet in andere kleuren. Effen kleuren zijn toch wel favoriet blijkt na bijna een jaar. Verloochen ik daarmee mijn eigen bedoelingen? Nee, dat denk ik niet. Want ik haak liever iets met liefde wat ook nog met liefde gebruikt gaat worden dan dat ik iets met liefde haak wat in eerdergenoemde kast blijft liggen. Moeilijker is het niet.
Dan kriebelt het ook nog op een ander vlak. Ik heb het hier al eens eerder genoemd; enveloppen van hergebruikt papier. Mijn kasten en lades puilen uit van prachtig papier en de mooiste kalenders van voorgaande jaren. In mijn ogen supermooie enveloppen 'to be.' En ik denk dat ik dat in 2018 toe ga voegen aan de webshop: setjes van unieke handgemaakte enveloppen. Het zou leuk zijn als jullie me vertellen wat jullie daarvan vinden. Mail me! Schrijf in mijn gastenboek! Of laat een bericht achter op de facebookpagina! Ik word er blij van :-)

Groetjes,
Marieke

27 November 2017

Na een lange radiostilte (lees: laptop niet beschikbaar wanneer ik dat wil) heb ik eindelijk kans gezien om mijn website bij te werken! Het resultaat zie je vanzelf als je op je gemak rondsnuffelt. De omslagdoek is af en staat te pronken bij Bestelde creaties'. Evenals een schattig knuffelkonijntje wat inmiddels een kersverse nieuwe wereldburger gezelschap houdt. Dan heb ik ook eens heerlijk de tijd genomen om voor mijzelf en kroost te haken. De dames klaagden, terecht, over koude handen op de fiets. Of ik handschoenen kan haken? Nou, wanten wel maar ik begin dus niet aan handschoenen met vingers eraan. Ik kan het wel maar heb daar gewoon geen lol in. Nee, wanten waren prima. Beter zelfs want daarin blijven je handen warmer. Als je dat maar weet. En dus rolden er binnen een week 3 paar wanten van mijn haaknaald van topkwaliteit garen die nu al hun nut bewezen hebben! Voor mijzelf heb ik een fleurige sjaal met bijpassende muts (of beanie...zo je wilt) gemaakt en vooruit...omdat het zo leuk is: nóg een muts. Al deze heerlijke warme winterhaaksels staan te kijk bij de Overige projecten

Daarnaast ben ik eindelijk verder gegaan met een project waar ik in de zomer op vakantie mee begonnen ben. Van manlief had ik een prachtige bol Scheepjes Whirl cadeau gekregen en ik ben van plan om die nu snel af te krijgen. Hoe verder ik kom, hoe mooier hij wordt en hoe nieuwsgieriger ik word naar het eindresultaat.  
Net als elke zichzelf respecterende handige snuiter ben ik natuurlijk begin november nog naar het paradijs voor de creatieveling geweest namelijk de Kreadoe! Wat een heerlijkheden hadden ze daar en wat jeukten mijn handen van al dat moois. Natuurlijk twee haakboeken gescoord waaronder eentje om mooie raamhangers te maken. Ook een paar mooie bollen wol uit iets wat nog het meest omschreven kon worden als een 'Wol Grabbelton'. Geen twee dezelfde bollen te zien dus 4 verschillende maar wel bij elkaar passende exemplaren gevonden. Dat is uiteindelijk een heerlijk warm vest geworden waarvan de foto's nog volgen! Een aantal BC's (Bekende Creatievelingen) gespot en vol met nieuwe ideetjes weer terug naar huis gekeerd. Nu al weer zin in volgend jaar!
Is er nog nieuws in de webshop? Ja! Het is een begin maar het eerste Kerstartikel staat erin! Een set knusse onderzetters in Kerstkleuren maar die in mijn ogen stiekem ook een gaaf cadeau zijn voor Italiëfans ;-) Ze staan al in de Webshop
En dan nog een nieuw handigheidje! Hebben jullie hem gespot? Sinds vandaag is er een zoekfunctie toegevoegd! Hoera! Hij staat rechtsboven en ik ben blij met deze nieuwe functie. Tot zover de laatste nieuwtjes!

Groetjes,
Marieke

27 Oktober 2017

Niet alleen ikzelf heb sinds een paar weken een baan, ook manlief zit middenin een roerige maand. Eén van de gevolgen is dat ik thuis niet meer de beschikking heb over de extra laptop die van zijn vorige werkgever was. En dus moet ik me een beetje behelpen met allerlei apparaten die in huis rondslingeren (lees: de tablet en laptop van de dochters....hoe triest ;-) ). Ik mis het gemak waarmee ik patronen op kan zoeken, ik mis het gemak waarmee ik foto's kan plaatsen en ik mis het gemak waarmee ik mijn facturen in elkaar draai. Het is een kwestie van geduld voordat ik weer de beschikking heb over een eigen laptop maar geduld is niet echt mijn beste eigenschap...

Maar goed....de haaknaald heeft geen last van schermstress dus ik haak vrolijk door! De bestelde omslagdoek nadert zijn einde en ook al vond ik het heerlijk om te doen...ik ben blij dat hij bijna klaar is. Om de doodeenvoudige reden dat ik zo ontzettend benieuwd ben naar het eindresultaat! En vooral: hoe zal ze hem vinden? Is het geworden zoals de bedoeling was? Wordt vervolgd dus...

Dan is het bijna Halloween. In principe doen wij hier niet aan. We vieren Sinterklaas, vieren Kerst en eten graag een extra eitje met Pasen. Maar de rest van alle vieringen, denk ook aan Valentijnsdag bijvoorbeeld, gaat ons huisje voorbij. Maar ja, dat bedrijf waar ik nu werk hè, dat is van oorsprong Iers. En ondanks dat de meesten denken dat Halloween uit Amerika komt, ligt de basis hiervoor toch echt een waterplas dichterbij. En dus moet ik eraan geloven: verkleed naar mijn werk! Ach, voor alles is een eerste keer en inmiddels ben ik erachter dat oktober 2017 bol staat van de 'eerste keren'. Maar echt uitbundig zal ik niet gaan. Het mag niet te eng zijn en niet te uitdagend. Daar kan ik aan voldoen maar: hóe?! Inmiddels ben ik er een beetje uit. Men neme een zwart shirt, haakt een spinnenweb, een spookje, een pompoen en de letters 'BOO', naait dat op dat shirt en hoopt dat dat volstaat. Of dat werkelijk het geval is? Na het weekend weten we het... Intussen haak ik lekker verder aan de 'Bijna Voltooide-omslagdoek'.

Groetjes,
Marieke

11 Oktober 2017

Soms gebeurt er zoveel tegelijk dat je het amper meer bij kunt benen. Op haakgebied ben ik druk bezig (geweest) maar ook op een ander vlak is er wat veranderd. Want waar ik, met veel liefde en plezier, bijna 14 jaar lang 24/7 voor mijn meiden heb gezorgd, heb ik sinds vorige week weer een baan! Van huis uit ben ik secretaresse en heb ik bij grote multinationals gewerkt voordat ik moeder werd. En na 1,5 jaar solliciteren ben ik erachter dat de werkende wereld liever goedkope schoolverlaters heeft of personeel wat er nooit tussenuit geweest is dan supergemotiveerde enthousiaste herintreedsters, wat voor CV ze ook meenemen. Aangezien ik de afwijzingen redelijk zat begon te worden moest ik mijn 'Ik zoek werk'-missie iets anders aan gaan pakken. En zo kan het gebeuren dat ik afgelopen zaterdag mijn eerste werkdag sinds 14 jaar weer heb gehad en voor de allereerste keer ooit achter een kassa heb gestaan! En niet zomaar een kassa. Die kassa staat in één van de grootste winkels van Alkmaar (weet niet of ik namen mag noemen ;-) ) en sinds zaterdag ben ik erachter dat het ook supergezellig is. Meer dan ooit voelde ik me Pippi Langkous: 'Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan.' En wat was het leuk en wat ben ik blij dat ik op deze manier ook weer financieel mijn steentje bij kan dragen. Maar natuurlijk blijf ik haken. Eens een haakster, altijd een haakster zullen we maar zeggen. 
En zo kon het gebeuren dat ik spinnetjes mocht haken! Lieve spinnetjes, bedoeld voor de dreumesgroep op een kinderdagverblijf. En lief zijn ze geworden! Het snoetje was nog even een dingetje want de eerste poging deed mij het meeste aan een Muppet denken en spontaan kwam de Muppetversie van 'Bohemian Rhapsody' in mijn hoofd voorbij. Inmiddels zijn de spinnetjes, die al Piet en Daan gedoopt zijn, de deur uitgegaan met lieve Muppet-vrije snoetjes en een stoere sjaal om hun nek. Je vindt de foto bij 'Bestelde Creaties'. Een extra dank je wel gaat naar de patroonschrijfster 'Lilleliis' van wie ik het patroon van haar rupsjes heb mogen gebruiken als basis voor het lijfje van mijn spinnetjes. 
Ook staat er sinds vandaag een nieuwe deken in de webshop. De roze deken die in mijn ogen perfect is als babydeken. Ik vond hem snoeperig en zacht en heb hem dan ook omgedoopt tot 'Marshmallow Deken'. De foto staat uiteraard in de webshop. 
Dan kreeg ik een heel leuk verzoek. Van iemand die heel lang uit beeld is geweest maar die door Facebook weer op mijn pad gekomen is. Ooit dansten we samen in dezelfde balletles en waarschijnlijk zal ze deels voor mij altijd 'Het meisje met de kunstig gevlochten haren' blijven. Of ik een sjaal kan maken. Uiteraard. Roept u maar: materiaal, kleur, lengte etc. Uiteindelijk gaat het een omslagdoek worden met een bolletjesrand, franjes, een sierrand en een (nep)leren ster in de punt genaaid. Nu kan ik een redelijk moppie haken maar met schaar en stof ben ik een angsthaas. Schaar en stof liggen mij niet. Gelukkig heb ik zo'n moeder die met schaar en stof in de handen geboren is. Toen ik vertelde voor wie de omslagdoek moest worden toog ze, gewapend met haar gereedschap, naar Heerhugowaard om vakkundig een prachtige ster te knippen uit de stof die ik had uitgezocht met de schaar waarvan ik weet dat ze die al had toen ik nog balletles had.... 

Groetjes,
Marieke

9 mei 2017

Het is even geleden sinds het laatste bericht maar ja, ook hier was het vakantie :-) We zijn dan wel niet weggeweest maar met een bioscoopje, logeerpartijen, dagje shoppen in Alkmaar met Junior de Eerste, koekjes bakken, McDonalds, Lord of the Rings-trilogie kijken met oudste spruit en Star Wars trilogie met jongste spruit was het vakantiegevoel wel aanwezig! Natuurlijk heb ik gehaakt. Ik kan er nog niet teveel over verklappen maar een moederdagcadeau staat op de haak evenals het eerder genoemde konijn. En tja, aangezien het toch vrij snel moederdag is heeft dat even voorrang. Ik ben een tijdje geleden begonnen met een zomeromslagdoek voor in de webshop maar het patroon voegde niet bij het garen wat ik had. Dus gisteren heb ik de hele boel uitgehaald en ben opnieuw begonnen aan een ander patroon wat het garen eer aandoet. Bijkomend voordeel: dit patroon haakt een stukkie sneller! Ook is inmiddels het schaap uit 'Lappenpoppen haken' overhandigd aan de nieuwe eigenaar: een prachtig mannetje van twee weken oud van wie het bolletje nog kleiner is dan het koppie van het schaap! Met liefde gehaakt, zeer goed gelukt maar het volgende schaap maak ik zogezegd met een koppie kleiner. Neemt niet weg dat ik hoop dat schaap en knulletje een levenslange vriendschap aangaan ;-)
Gisteren had ik een nogal bescheiden mijlpaal te vieren....op Instagram ging ik de 100 volgers voorbij! Niet slecht voor een account wat nog geen 6 weken bestaat vind ik. En wat voor mij nog belangrijker is: ik zie zoveel moois bij andere haaksters over de hele wereld. Ik word er bijna onderdanig van....ik zie dingen voorbij komen wat meer in de buurt van magie en toverij komt dan haken. Haken klinkt dan bijna oneerbiedig. Bijna.... ;-)

Groetjes, Marieke

19 april 2017

En toen bleken de Gehaakte Lappenpoppen een stuk groter te worden dan ik had verwacht! Wat enkel ligt aan het niet goed lezen want bij elke pop wordt het formaat vermeld. En tja, 36 cm is nou eenmaal geen kleine tut! Ik had dus beter moeten lezen maar dat mag de pret niet drukken. Ik ben, om te testen/oefenen, met het schaap begonnen en de kop is af. En wat zijn het heerlijke patronen, goed uitgeschreven en ze kloppen gewoon. Je hoeft niet zelf e.e.a. aan te passen wat vaak wel het geval is. Dit schaap wordt groot maar wel schitterend.

Dan zijn op de valreep op Eerste Paasdag alle Paaseieren 'Fransze Confetti' verkocht dus daar werd ik helemaal gelukkig van. Volgend jaar een nieuwe lichting maken en wellicht in wat meer kleurenvariaties. De tweede vlaggenlijn vordert gestaag en ook de eerder genoemde sleutelhangers beginnen in mijn hoofd steeds meer vorm te krijgen. Nu maar hopen dat ze er net zo mooi uit gaan zien als ik ze straks in mijn handen heb.

Zo'n ruim twee weken geleden opende ik mijn Instagramaccount. Ik vertelde al dat er een hele nieuwe wereld voor me open ging maar dat mijn foto's zo goed in de smaak zouden vallen is voor mij een aangename verrassing. Ik heb nu 53 volgers waarvan ik er maar 5 persoonlijk ken. Ik weet het...het is nog niets vergeleken bij de 'big boys' maar ik vind het na ruim 2 weken geen slecht resultaat. Hopelijk weten deze volgers de weg naar de webshop ook te vinden want dát is natuurlijk het uiteindelijke doel!

Mocht je trouwens regelmatig mijn haakperikelen lezen, dan zou ik het leuk vinden als je een reactie in mijn gastenboek achterlaat. Op die manier weet ik wat er bij wie speelt en of ik op de juiste weg aan het wandelen ben. Dank je wel!

Groetjes, Marieke

9 april 2017

Het was even stil op mijn blog maar mijn haaknaald en ik hebben niet stilgezeten! De eerste vlaggenlijn 'Fransze Confetti-Neon Edition' is af! Ik vind hem zo geweldig geworden en ben er dan ook enorm tevreden over. De foto's staan op de pagina 'Bestelde Creaties'. Dit was de versie met roze en geel. Nu kan ik beginnen aan de versie met groen en oranje en ik heb er zin in! Met speciale dank aan Karina van 'Naaldkunst Alkmaar' waar ik zonder verplichtingen de neon bolletjes eerst kon bekijken bij haar thuis waardoor ik niet met de bus naar Alkmaar hoefde.

Dan is pop 'Laura' (die door Douwes Junior de Tweede al omgedoopt is tot 'Wendy') bijna klaar! Alleen de laarzen moeten nog en dan kan ze schitteren. Ik vind het superleuk om te doen en ze wordt groter dan ik had verwacht: 36 cm hoog! Het koppie is een uitdaging maar die zijn we nog nooit uit de weg gegaan dus nu ook niet ;-) Verder heb ik hele mooie bolletjes gevonden waar in mijn hoofd al een prachtige vrolijke zomersjaal  van gehaakt is. En ik heb een paar leuke bloemenringen gevonden waar ik sleutelhangers van ga maken. Perfect voor een leuk cadeautje!

Groetjes, Marieke 

12 maart 2017

Hoe blij kun je zijn? De vlaggenlijn 'Fransze Confetti' is daadwerkelijk opgehaald en blijkbaar smaakte hij naar meer. De klant in kwestie vroeg zich af of het ook mogelijk is om een vlaggenlijn te maken met hier en daar een neon accent. Nu weet ik wel dat die trend er weer (ik ben nog van de O'Neill explosie eind jaren '80) komt maar de weg naar de schappen met bolletjes is nog niet helemaal onkruidvrij. Het kostte even wat moeite maar inmiddels heb ik een winkel gevonden die ze daadwerkelijk verkoopt. Nu maar afwachten of het daadwerkelijk een slinger wordt. Bij het ophalen zag dezelfde dame ook mijn entrelacdeken liggen...die met allemaal blokjes. Of deze ook voor een jongen gemaakt kan worden. Ja, natuurlijk. Het zijn de afmetingen en het soort garen die de prijs bepalen in dit geval dus ook daar ben ik in afwachting van een 'ja'. Mochten deze bestellingen daadwerkelijk doorgang vinden dan spring ik een gat in de lucht! Niet in de laatste plaats omdat mijn vlaggenlijn naar Amsterdam is gegaan! Hoe cool is dat :-) En omdat ik gewoon heel graag dekens haak dus er erg naar uit kan kijken om eens iets voor een knul te toveren.

Dan is de eerste muizenboekenlegger bijna af en ik vind hem grandioos worden. Ik heb carte blanche gekregen op de vraag of ik er een echt 'meisjesmuisje' van mocht maken en hij wordt beter dan ik had gehoopt. Je zou bijna vergeten dat het toch echt een boekenlegger is.

Het mandje voor de paaseieren is in principe af maar wordt nog niet door mij goedgekeurd. Er ontbreekt iets en wat dat is, daar ben ik nog niet uit. Daar breek ik rustig mijn hoofd over terwijl ik ondertussen meisjesmuizen tot leven wek....

Groetjes, Marieke